โมโห

1686 คำ

ร่างเล็กหยัดกายลุกจากพื้นพรมที่นั่ง สองมือรวบกล่องข้าวผัดเล็กๆ บนโต๊ะกระจก ก่อนจะเดินนวยนาดรอยยิ้มเล็กผุดขึ้นที่มุมปากออกมาจากตรงนั้นทันที รู้แหละ ว่าการเป็นผู้หญิงแบบนี้ ผู้ชายทุกคนอาจจะไม่ได้ชอบใจ แต่ก็เอาเถอะ เธอชอบของเธอ ขอแค่ได้พูดในสิ่งที่อยากพูด ทำแล้วสบายใจ เธอขอเดินในแบบของเธอ ซีรีย์คิดว่า การอาบน้ำคงไม่ได้ลำบากมากนัก แผลบริเวณนั้นยังรู้สึกเจ็บๆ แสบๆ แม้จะไม่ได้ร้ายแรงแบบที่คิดนัก แต่มันก็ทำให้กล้ามเนื้อบริเวณนั้นคัดตึง การใช้ชีวิตประจำวันดูลำบาก ตอนแรกเคลื่อนไหวตัวพอได้ ตอนนี้รู้สึกตึงมาก ร่างขาวผ่องในชุดผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำฟุ้งกระจาย ชายหนุ่มที่นั่งไขว้ห้างสนใจรายการทีวีบนทีวีจอยักษ์ หางตาเหลือบเห็นคนตัวเล็กเดินมาหยุดอยู่ใกล้ๆ "ซีต้องการความช่วยเหลือค่ะ" "อะไร?" อดไม่ได้ ที่ดวงตาคมกริบจะตวัดมองเนินอกขาวผ่อง ส่วนอื่นก็ขาวหมด ไม่ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม