ฌอนหลุดเสียงครางออกมา “ทูนหัวของผม รู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณน่ารักแค่ไหน”
ร่างบางที่ถูกเขาพรมจูบไปทั่วใบหน้า และซุกริมฝีปากไปคลอเคลียลำคอเวลานี้แดงเถือกไปหมดด้วยความอาย ยิ่งเห็นเมียอายเพราะถูกเขาจูบเอาจูบเอาจนน้ำผึ้งในโพรงปากแทบจะเหือดแห้ง หนำซ้ำมือซุกซนยังสอดเข้าไปใต้เสื้อตัวสวยไล้วนไปทั่วบราเซียร์ลูกไม้สไตล์เก๋ เขาก็หยุดตัวเองไม่อยู่
แก้วมุกด่าส่ายศีรษะแรงๆ “ปะ ปละ ปล่อยค่ะ นี่มันลานจอดรถ โรงพยาบาล” แม้ว่าหญิงสาวจะถูกเขาล่อหลอก แต่จิตสำนึกทำให้เธอฝืนขัดความต้องการของร่างกายที่กำลังจะเผลอตอบรับคนเจ้าเล่ห์ แล้วทำให้ฌอนสะดุดยอมผละออก ในขณะที่มืออีกข้างช่วยดึงขอบแพนตี้ให้กลับเข้าไปอยู่ใต้เอวคอดของเมีย แล้วดึงกระโปรงที่กองอยู่เหนือเอวลงมาให้เข้าที่
แก้วมุกดากำลังจะตวาดใส่หน้าเขา เป็นเวลาเดียวกับเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น หญิงสาวรีบคว้ากระเป๋ามาควานหาโทรศัพท์ก่อนจะหยิบมารับทั้งที่มือไม้ยังสั่น
