ร่างสวยชะงักไปทันที รู้สึกเสียวสันหลังวาบๆ “คุยในรถคุณเหรอ ไม่ค่ะ หาที่ใหม่ดีกว่า”
แก้วมุกดารีบเดินหนีเขา เดินผ่านหน้าเขาไปได้เพียงสองก้าว ร่างสูงก็ตวัดแขนยาวกำยำอุ้มร่างเล็กลอยขึ้นจากพื้นแล้วพาเธอไปวางบนเบาะนั่งข้างคนขับ จากนั้นจึงอ้อมกลับมาสอดตัวเองเข้าไปอีกฝั่ง
“จะไปหาที่ใหม่ทำไม ในรถผมมีที่นั่งเป็นส่วนตัว เบาะหนังชั้นดี เย็น สบาย ในนี้แหละ ผมว่าดีแล้ว”
ดวงตาดุดันของฌอนวาวโรจน์ขึ้นมาอีกยามมองร่างบางที่ออกอาการมองเขาอย่างขนลุกขนพอง สีหน้าแก้วมุกดาเหมือนกำลังถูกจับผูกติดอยู่กับคนร้ายในคดีข่มขืนสองต่อสอง
ฌอนพูดขึ้นขณะจ้องตาหญิงสาว หญิงสาวก็เงยหน้าขึ้นมองคนพูด
“ผมรู้ว่าคุณกลัวอะไร แต่ผมไม่ทำหรอก นี่มันลานจอดรถโรงพยาบาล ยกเว้นคุณต้องการ ผมอาจยอมหน้าด้านหลับหูหลับตาทำ” เขาเลิกคิ้วสูงในขณะที่สายตายังมองเมียตาไม่กะพริบ “จริงไหม”
ร่างเล็กร้องครางในอกเขามันไอ้ลามกตัวพ่อ ก่อนกระชากน้ำเสียง
