“คุณแก้วครับ หมอขอโทษจริงๆ เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ วันนี้มีผู้เข้ามารับบริการฝากครรภ์ ตรวจครรภ์เยอะมากเป็นประวัติการณ์ หมอมนัสคนเดียว แกตรวจไม่ทัน เลยขอให้หมอลงตรวจช่วยแกด้วย หมอคงพาคุณแก้วไปพบคุณแม่ไม่ได้ เดี๋ยวหมอให้รถของโรงพยาบาลขับไปส่งคุณแก้วที่ร้านนะครับ”
แก้วมุกดาไม่ได้เสียใจที่หมอครองฤทธิ์ต้องยกเลิกนัดอย่างกะทันหัน รู้สึกเห็นใจเขาด้วยซ้ำ ส่วนเธอเองก็ได้รับความสบายใจ ไม่อึดอัดที่ต้องไปพบแม่ของเขา
“ไม่เป็นไรค่ะหมอ ไม่ต้องเกรงใจแก้ว ทำหน้าที่ของหมอเถอะค่ะ แล้วไม่ต้องให้คนไปส่งแก้ว พอดีแก้วมีธุระจะไปทำต่อ เดี๋ยวนั่งแท็กซี่กลับเองค่ะ”
“ไม่ได้ครับ ถ้าคุณแก้วจะไปที่อื่น คนขับรถของโรงพยาบาลจะขับรถไปให้และรอคุณแก้วกลับ”
“ไม่ต้องค่ะหมอ หมอทำงานเถอะ หมอก็รู้ว่าแก้วไม่ชอบให้ใครมารอเวลาไปไหนมาไหน มันจะรู้สึกกดดัน เอาไว้เจอกันวันหลังนะคะ”
หมอครองฤทธิ์รู้ดีว่าถ้าลองอีกฝ่ายพูดว่าไม่ก็คือไม่ “งั้
