ขวัญภิรมณ์ไม่กล้าบอก เธอมีอาการแปลกๆ เจ็บหน่วงท้องน้อย และแอบมีตกขาวคันๆ ทีแรกตั้งใจจะเอารถไปเข้าศูนย์แต่เปลี่ยนใจหักเลี้ยวพวงมาลัยเข้ามาโรงพยาบาล ไม่คิดว่าหลังจากได้ฉะกับแก้วมุกดาไปหนึ่งรอบตอนเช้าจะมาเจอหน้ากันที่นี่อีก อาการหมั่นไส้เลยกำเริบแทรกซ้อนขึ้นมา “เรื่องของฉันเถอะ”
“อ๋อ...ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร แก้วไม่ใช่หมอ แต่อาการคุณขวัญมันชัดมาก ไม่ต้องรอคิวเข้าพบหมอ แก้ววิเคราะห์ให้ก็ได้ค่ะ”
“จะบ้าเหรอ วิเคราะห์มั่วซั่วละสิ จบแพทย์มาหรือไง ฉันจำได้นะยะ แม่ฉันบอกว่าแกจบฟู้ดไซฯ นี่ยะ”
“จบฟู้ดไซฯ มา แต่โรคแบบคุณขวัญแก้ววิเคราะห์ได้จริง ดูจากอาการ สงสัยว่าจะเป็นโรคริษยากำเริบ โรคแบบนี้น่าสงสาร ต่อให้เทวดาบนฟ้าก็รักษาไม่หาย ต้องทำใจหน่อยนะคะ มันไม่มียา ต้องรักษาแบบค่อยเป็นค่อยไป คอยฝึกจิต และดึงสติวันละนิดวันละหน่อย อาการจะค่อยดีขึ้นค่ะ แต่ถ้าอยากจะหายขาดก็ต้องใจสู้ สู้กับความริษยาของตัวเองน่ะ
