ฌอนเดินออกมานอกร้าน มือหนาขยับปมเนกไทคลายความอึดอัด ถึงอากาศจะร้อนแต่ใจฌอนร้อนกว่านั้น เมื่อครุ่นคิดว่าจะทำยังไงต่อไป คู่แข่งดีกรีไม่ธรรมดา จากที่เขารู้มาและสัมผัสได้ ไอ้หมอหน้าหล่อดูจะชอบเมียของเขามาก ดวงตาคมกริบ มองคนเก่ง อ่านคนเป็น แต่ไม่ชอบแสดงออกมา เวลานี้ ฌอนเชื่อถือสายตาของตนเองว่าทั้งคู่ยังไม่น่าจะมีอะไรเกินเลยกัน เมียเขาไม่ได้ชอบหมอนั่นหรอก แต่ที่ออกไปด้วยกัน เธอคงอยากควงหมอเอาไว้กันหมามากกว่า
ฌอนมองไปรอบๆ ตัว หน้าร้านอาหารของเมียว่างเปล่าไม่มีผู้คน มีแต่เขายืนอยู่คนเดียวอย่างโดดเดี่ยว ฌอนลอบยิ้ม ไอ้หมาตัวนั้นก็เป็นหมาฝรั่งสายพันธุ์อเมริกันพิตบูล เทอร์เรีย ที่หวงเมียมาก ชื่อว่า ฌอน ฮาร์ดี นี่แหละ ถ้าใช่ อเมริกันพิตบูลตัวนี้มันก็พร้อมจะเข้าจู่โจม หาทางจัดการเหยื่อให้ยับ หมอนั่นไม่รู้อะไรเสียแล้ว หมาสายพันธุ์นี้เวลากัด มันจะเอาให้อยู่หมัด ว่องไว อดทนเป็นเลิศ ไม่หวั่นไหว ถ้าหมอริจะเ
