โดยนิสัยของโจวเจ๋อฮั่นเขาไม่นิยมชมชอบที่จะให้เหล่าสตรีเข้ามาวุ่นวายในจวน หากต้องการเพียงกระดิกนิ้วเจ้าอี้เหวินก็เนรมิตผู้ที่เข้ามารับใช้เขาได้อย่างรวดเร็ว
เพราะเป็นพระประสงค์ของเสด็จแม่โจวเจ๋อฮั่นจึงไม่อาจปฏิเสธความหวังดีนี้ได้ จวนอ๋องอื่นมีสตรีทั้งอนุทั้งสตรีข้างห้องนับสิบนาง
สำหรับเขาแล้วห้านางนี้ยังน้อยไปในสายพระเนตรของเสด็จแม่ เช่นนั้นเขาค่อยหาเรื่องส่งพวกนางกลับเข้าวังหรือส่งออกนอกจวนในภายหลังก็แล้วกัน
เมื่อกลับไปถึงจวนก็พบว่าเจ้าอี้เหวินมารอเขาอยู่ก่อนแล้ว อีกทั้งคนผู้นั้นยังใช้สายตากรุ้มกริ่มมองสตรีที่ติดตามอย่างเปิดเผย
โจวอ๋องสั่งให้พ่อบ้านจัดเรือนแยกให้สตรีเหล่านั้นพัก อีกทั้งเรือนพวกนั้นยังห่างจากเรือนท่านอ๋องชนิดหากไม่เรียกหาก็อาจไม่พบหน้ากันตลอดชีวิต
เจ้าอี้เหวินเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่ง
"ท่านอ๋องสาวงามเช่นนั้นเหตุใดจึงให้ไปอยู่เรือนท้ายจวน"
"เรือนพักใ
