"ยาสมุนไพรนี้มีส่วนผสมของยาชา หวางเฟยจะรู้สึกดีขึ้นในไม่ช้าแล้วเราจะสามารถทำกันต่อไปได้"
"ท่านอ๋องท่านจะมากไปแล้ว"
หลิวซือซือบ่นอุบอิบอยู่ใต้หมอน เจ็บก็เจ็บตาบ้าไร้ยางอายคนนี้ยังมีอารมณ์จะเอานางต่ออีก
ขาชาทั้งเจ็บปวดจนหมดแรงได้แต่ปล่อยให้เขาจับจ้องส่วนนั้นของตนเองพร้อมกับทายาให้อย่างเบามือ
หลิวซือซือรู้สึกว่าเขาชำนาญนักจึงหลุดปากถามไปอย่างแง่งอน
"ท่านอ๋องทำเช่นนี้กับสตรีมากี่คนแล้วเพคะ ดูท่าทางชำนาญยิ่ง"
"หวางเฟยหมายถึงสิ่งใดเล่า การร่วมเตียงกับสตรีหรือทายาให้สตรีแบบที่กำลังทำอยู่"
"เฮะ ท่านกำลังแกล้งโง่ ไม่อยากรู้แล้ว"
โจวอ๋องกระตุกมุมปาก เขาทายาให้นางเรียบร้อย วางยาไว้ด้านข้างก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆนาง ดึงร่างเล็กเข้ามากอดแนบอก เห็นท่าทางแง่งอนของนางแล้วอดที่จะใช้ลิ้นเลียปลายหูเล็กๆ ของนางไม่ได้
หลิวซือซือรู้สึกจั๊กจี้จนอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ก่อนที่จะถูกคนผู้นั้นบังคับอย่างเอาแ
