“น้องรัณเป็นคนรักพี่นะ” รัณชิดางุนงงกับถ้อยคำกระซิบสั่ง พอสิงหนาทขยับเรือนกายให้สองร่างประคองกอดเป็นหนึ่งเดียวแนบแน่นพร้อมกับกระซิบสอนบทเรียนเพลิงรักบทต่อไป ก็มีอันต้องเขินอายแดงซ่านร้อนผ่าวไปทั้งตัว หัวใจดวงเล็กที่มอบใจภักดิ์ให้กับบุรุษหนุ่มมาเนิ่นนานยอมทำตามถ้อยคำเชิญชวนบรรเลงเพลงรักโดยไม่มีเกี่ยงงอน สิงหนาทหายใจสะดุดขาดห้วงเมื่อได้รับการตอบสนองจากนักเรียนคนเก่งที่เรียนรู้เร็วและตอบรับมอบความสุขให้แก่เขาได้อย่างเต็มเปี่ยมอย่างที่ไม่เคยได้รับจากหญิงอื่นใดมาก่อน เสียงหอบหายใจรัวเร็วเสียงกระซิบครวญครางด้วยความอิ่มเอิบใจที่มอบให้กันดังขึ้นไม่ได้หยุด ตลอดเวลาที่เพลิงเสน่หาได้ถาโถมซัดกระหน่ำหนุ่มสาวทั้งคู่จวบจนกระทั่งคลื่นรักบทสุดท้ายได้มาถึง สิงหนาทได้จับจูงแก้วตาดวงใจให้ล่องลอยเข้าไปสัมผัสกับความงดงามของดวงดาวที่พร่างพราวเต็มท้องฟ้าในคืนเดือนมืด สิงหนาทสะดุ้งตื่นกลางดึกเมื่อได้ยินเสียงร้