หลังจากหม่อมเจ้าดนัยเทพรังสรรค์เสด็จกลับมาจากวัด ก็เสด็จไปยังตำหนักริมดาวเพื่อเยี่ยมเยียนหม่อมเจ้าหญิงแพรวพรรณรายพระมารดาตามที่ตั้งพระทัยไว้ วรกายสูงใหญ่ทรงดำเนินไปตามทางเดินที่ปูด้วยแผ่นอิฐสีแดงเข้ม โดยมีพีระตามเสด็จอยู่เบื้องปฤษฎางค์ ส่วนชวาลานั้นแยกกลับไปยังบ้านของตนเองแล้ว
ระหว่างทรงดำเนินมาก็อดดำริไม่ได้ว่า ถ้าข้างวรกายมีเธอผู้นั้นเดินอยู่เคียงข้าง ตัวท่านจะมีความสุขเพียงไหนหนอ คงเดินไม่รู้จักเหน็ดรู้จักเหนื่อยเป็นแน่ แม้จะทรงฟังคำกล่าวของหลวงตาชุ่มมาแล้วว่าอะไรก็ตามที่ยังไม่ถึงเวลา ต่อให้ไล่ล่าหาจนเหนื่อยก็ยากจะพบเจอ ให้อดใจรอไว้ไม่นานแล้วจะสมหวัง แต่ก็ทรงอดนับวันและเวลาให้วันนั้นมาถึงโดยเร็วไม่ได้
คงเป็นเพราะทรงดำเนินไปพลางก็ดำริไปพลางนั่นเอง จึงทรงดำเนินถึงตำหนักริมดาวเร็วกว่าที่ควรเป็นและโดยไม่รู้องค์
ตำหนักริมดาว ที่ประทับของหม่อมเจ้าหญิงแพรวพรรณราย เป็นตึกสองชั้นทาสีขาว รูปทร
