ตอนที่ 13 ชื่อตอน เจ้ามิควรเป็นชายนั่นล่ะถูกแล้ว

1314 คำ

ยามที่การดื่มชาจบสิ้นลง เหล่ากุนซือและอำมาตย์เข้ามาขอเข้าเฝ้ามากมายนัก ร่างบางถูกโบกมือให้ออกมานอกห้องทรงอักษร ร่างงดงามมองหาสตรีข้างกายก็มิพบ นางพบชายชุดดำเดินตามนางเป็นขบวน นางจึงหันไปไต่ถามเบาๆ "สตรีรับใช้หายไปที่ใดแล้วเล่า ข้าต้องการรับสำรับในสวนนั้นก็ได้ " นางมองดวงตะวันและหันไปมองที่ห้องทรงอักษรโดยพลัน "ส่งคนเข้าไปทูลฝ่าบาท ว่าตะวันตรงศีรษะแล้ว เช่นนี้มิควรสนทนาราชกิจแล้ว พระองค์ควรรับสำรับพร้อมกุนซือและเหล่าอำมาตย์เสียทั้งสิ้น ศาลาริมน้ำนั้นก็เข้าที " ร่างบางนั่งลงก่อนผู้อื่น รอคอยบุรุษที่สนทนากันและทอดน่องช้าๆถกเถียงกันไปมามิดังนัก มือบางกรีดเสียงลงในพิณเจ็ดสายคราหนึ่ง เสียงปานระฆังแก้ว นางกระพริบตาและขยับหูเข้าฟังก่อนจะแย้มยิ้มขึ้นมาอย่างงดงาม สตรีผู้หนึ่งทะยานมา นำฉากกั้นมาตามหลังตนเองหนึ่งบาน บดบังใบหน้างดงามที่หลังม่านและจัดสำรับให้นางเพียงผู้เดียวก่อน บุรุษยังคงยืนถกเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม