เหอเพ่ยเจินกำลังนั่งดูกล่องเครื่องประดับที่มีราคาแพงเบื้องหน้าอย่างใช้ความคิด ว่าผู้ที่มอบมันให้กับนางต้องการสิ่งใด
"ฮูหยินเหตุใดท่านมีสีหน้าเช่นนั้นเจ้าคะ" หลิวอี้ที่เห็นว่าเหอเพ่ยเจินก่อนหน้านี่ เอาแต่นิ่งเงียบไม่แสดงท่าที ดีใจหรือเสียใจออกมา จึงอดที่จะรู้สึกเป็นห่วงผู้เป็นนายอยู่ไม่น้อย
"ข้าก็เพียงแต่แปลกใจที่เขามอบเครื่องประดับล้ำค่านี้ให้กับข้า"
"ท่านแม่ทัพอาจจะอยากชดเชยในเรื่องที่ผ่านมาให้กับฮูหยินก็เป็นได้"
เหอเพ่ยเจินไม่ได้กล่าวแย้งสิ่งใดออกไป ในใจของนางกลับไม่ได้คิดเช่นนั้นเพราะนางรู้ดีว่า เขาเพียงแค่สงสัยในตัวนางเพียงเท่านั้น ในขณะที่นางกำลังจมอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง สาวใช้ทั้งสองก็ได้ดูแลแต่งตัวให้กับนาง เพื่อที่จะไปงานเลี้ยงวันเกิดของท่านผู้เฒ่าหม่า ที่ดำรงตำแหน่งกั๋วกง ที่ผู้คนต่างต้องเคารพนับถือ และสหายสนิทของเซี่ยซู่เหยียนก็ยังเป็นบุตรชายของคนผู้นี้อีกด้วย นั่นจึงทำใ
