เซี่ยซู่เหยียนกลับมาที่เรือนของเหอเพ่ยเจิน ก็ได้พบว่าร่างแบบบางนอนหลับสนิทไปเสียแล้ว จึงไม่ต้องการที่จะปลุกนางอีก เขาทอดมองไปที่นางก่อนจะ ยกยิ้มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ร่างสูงค่อยๆ เดินขึ้นไปบนเตียง พร้อมกับเอนตัวลงนอน เขาดึงร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอด และนอนหลับไปทั้งอย่างนั้น เขายังไม่รู้เลยว่าหลังจากที่นางตื่นลืมตาขึ้นมาแล้วพบหน้าตน นางจะทำสีหน้าเช่นไร ถึงตอนนี้เขาถึงกับมีความมั่นใจอยู่หลายส่วน ว่าสตรีที่อยู่เบื้องหน้าของตนตอนนี้หาใช่เหอเพ่ยเจินที่เขาเกลียดชังผู้นั้น สิ่งที่เหอเพ่ยเจินผู้นี้ทำไม่ใช่เรื่องที่แม้แต่บุรุษจะทำได้
…แล้วนางคือผู้ใดกัน…
แต่ก่อนที่เขาจะได้คิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปมากกว่านั้น ขาของคนที่นอนหลับสนิทอยู่ ก็ยกขึ้นมาทาบทับไว้ที่สะโพกของเขาเสียอย่างนั้น จนทำให้ร่างของทั้งคู่แนบชิดกันมากยิ่งขึ้น ไม่เพียงเท่านั้น มือซุกซนของนางยังลูบไล้ไปที่อกแกร่งของเขา จนทำให้เจ้าตัวถึงกับคิ
