TWO: พังงานเพื่อพี่สาว

1256 คำ

โรงแรม AA วันนี้เป็นวันแต่งงานของหญิงร้ายชายเลวแล้วฉันก่อนเลยมาแทนน่ารักที่ตอนนี้ลัดฟ้ากับไปอยู่อเมริกาแล้ว ซึ่งฉันเองก็คิดว่าดีเหมือนกันเพราะน่ารักจะได้ไม่เห็นด้านไม่ค่อยดีของฉันเท่าไหร่ ฉันเข้ามาก็เลยเวลามานิดหน่อยตามกำหนดการในการ์ดที่ส่งมาแต่ฉันจะมาให้ทันตอนนี้โยนดอกไม้สักหน่อยจะได้เด่นๆ หน่อย หึ “บัตรเชิญด้วยค่ะ” “...” ฉันไม่ได้ตอบอะไรแต่ยื่นการ์ดของน่ารักไปให้และเดินเข้างานเลยไม่ได้ลงชื่อหรืออวยพรใดใดทั้งสิ้น ภายในงานบรรยากาศค่อนข้าง...ดีละมั้งเพราะงานทั้งหมดน่ารักเป็นคนคิดยังไงล่ะ...ทั้งธีมทั้งดอกไม้ในงานหรือแม้แต่ชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวน่ารักก็เป็นคนเลือกเองทั้งนั้น ที่ฉันรู้เพราะว่าน่ารักชอบส่งมาให้ดูทั้งหมดที่น่ารักทำยัยเพื่อนเลวเอาไปหมดเลยแหะ หึ “ต่อไปจะเป็นการโยนช่อดอกไม้ครับ ใครจะเป็นเจ้าสาวคนต่อไปน้ามาดูกัน...1 2 โยน!” พรึ่บ! ฉันรับช่อดอกไม้ด้วยมือข้างเดียวแน่นอนว่าฉันตั้งใจเข้ามารับมัน มาดูอะไรสนุกๆกันดีกว่าเนอะ ^O^ “เอ่อ ไม่ทราบว่าคนได้รับดอกไม้ชะชื่ออะไรเหรอครับ?” พิธีกรเอ่ยถามทุกคนมองมาที่ฉันเพราะไม่เคยเห็น “นะน้ำสวย...” นิสาเรียกชื่อฉันแผล่วเบาแต่ฉันก็ได้ยินเพราะตอนนี้ในห้องเงียบอัติโนมัย เธอรู้จักฉันเพราะเธอเคยเจอฉันมาก่อนแต่ก็ไม่กี่ครั้งแต่ก็ยังจำได้แหะ เธอรู้ว่าฉันต่างจาก..น่ารักมากขนาดไหน หึ “ไม่เจอกันนานทำไมเลวได้ขนาดนี้ล่ะ?” ฉันพูดแบบไม่มีหางเสียงกับนิสา ตึก ตึก ตึก ฉันเดินขึ้นเวทีก่อนจะไปยืนตรงหน้าเธอนายเจสันดูจะงงๆกับฉันเพราะไม่เคยเจอกันมาก่อนและเหมือนน่ารักจะไม่เคยให้ดูรูปเลยละมั้งก็ดี “งานแต่งงานนี่...น่ารักเป็นคนคิดหรือเปล่า? น่ารักคิดธีมงานหรือเปล่า? ชุดเจ้าสาวนี่...น่ารักออกแบบเองหรือเปล่า?” แคว่กกกก!!! “กรี๊ดดดดด!!!” ฉันเผลอเอามือไปกระชากชุดแต่งงานเธอหลุดออกคามือฉันเลยล่ะ “นี่!! เธอเป็นใครหะ? กล้าดียังไงมาทำร้ายแฟนฉัน!!” นายเจสันตะคอกออกมาอย่างโมโห “ชื่อ..น้ำสวยเป็นน้องสาวของน่ารักคนที่นายกับอีนี่หักหลังด้วยการแอบไปเอากันไง คงไม่ต้องบอกเนาะว่าคนที่ชื่อน่ารักเป็นใคร?” “!” หมอนั่นทำหน้าตาตกใจ “ออกไปจากแต่งงานลูกชายฉันนะ” ผู้หญิงคนนึงที่เหมือนจะเป็นแม่ของนายเจสันออกมาสั่ง แต่โทษทีทำไมต้องฟัง? “ทานโทษนะคะ แต่พอดีว่าลูกชายป้านอกใจพี่สาวฉันและยังมาแต่งงานกับเพื่อนของเขาอีกเนี่ยมันไม่ทุเรศไปหน่อยเหรอ?” เพียงจบประโยคของฉันเสียงฮือฮาในงานก็ดังขึ้นไม่หยุดแต่สำหรับฉันแค่นี้มันยังไม่พอหรอกนะ หมับ!! “กรี๊ด! ปล่อยนะอีน้ำสวยมึงจะทำอะไร!!?” ฉันกระชากหัวนิสาก่อนจะเดินมาที่เค้กก้อนใหญ่ “เค้กนี้ก็เป็นแบบที่น่ารักอยากได้สินะ ลองชิมหน่อยสิว่ามันจะอร่อยมั้ย?” พรึ่บ! ฉันกดหน้าของนิสาลงไปที่เค้กก่อนจะละเลงจนเละไปหมด “พอๆหยุด!” นายเจสันพยายามเข้ามากระชากฉันออก เพี๊ยะ!! เลยทำให้ฉันเปลี่ยนเป้าหมายไปตบเขาแทน... นี่แค่เริ่ม!! “ตบเมื่อกี้แค่สั่งสอนว่าอย่ามาโดนตัวฉัน!” เพี๊ยะ!! “รู้ไหมว่าสิ่งที่นายทำมันเลวร้ายแค่ไหน? น่ารักมันร้องไห้ทรมานไม่หยุดเพราะความเห็นแก่ตัวของสัตว์อย่างพวกมึง” เก็บอารมณ์ไม่อยู่แล้วโว้ยยยยยยย เพี๊ยะ!! “กูอยู่กับพี่กูตั้งแต่เล็กจนโตยังไม่เคยทำน่ารักร้องไห้เลยแล้วมึงเป็นใครหะ?” เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!! ฉันตบด้วยหน้ามือหลังมือสลับกัน มันส์มือดี! “กูรักเขามาก่อนพี่มึง!! พี่มึงนั่นแหละแย่งเขาไปจากกู!!” เหมือนว่านางจะเริ่มได้สติหลังจากที่เมาเค้กอยู่นาน “แล้วพี่กูรู้มั้ยว่ามึงชอบ? มึงเคยบอกพี่กูมั้ยถ้ามึงบอกมามึงคิดว่าน่ารักมันจะยุ่งเหรอ?” “...” มันเงียบ “น่ารักมันมีมึงเป็นเพื่อนแค่คนเดียวเรื่องแค่นี้บอกกันได้ไม่ใช่มาแอบแดกกันลับหลัง” “กูไม่เคยเห็นพี่มึงเป็นเพื่อน!! กูหลอกให้พี่ซื้อของให้หรอกโว้ยยย รู้มั้ยว่ามันได้งานดีๆทำแต่พอกูบอกว่ากำลังเดือดไม่มีงานมันก็ยกให้โง่จริงๆฮ่าๆๆๆๆ” ปึก!! ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงอะไรฉันรองเท้าไปตีมันเองแหละ!!! หน้ามันเละเค้กเดี๋ยวเปื้อนมือ!! “ละเลือด...” “พี่กูไม่ทำงานก็มีแดกทั้งชาติเผื่อมึงไม่รู้” น่ารักมันไม่เคยอวดโอ้เรื่องฐานะคนเลยคิดว่ามันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาไม่ได้ฐานะดีอะไร “มะไม่จริง เพราะพี่มึงมันจนเจสันเลยทิ้งไง! ผู้หญิงน่าเบื่อ!!” “จน? งั้นขอถามหน่อยใครรู้มิสเตอร์อาเธอร์บ้าง?” ทุกคนต่างๆ พยักหน้า “หึ ทำไมมึงเป็นลูกเขาเหรอ? ถุ้ย! กูไม่เชื่อหรอก!” นิสาถุ้ยน้ำลายลงพื้นอย่างไม่เชื่อ “เออ กูนี่แหละลูกเขาเจ้าของสนามแข่งรถที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาอ่ะ และคงไม่ต้องบอกนะว่าน่ารักลูกใคร?” “มะไม่จริง...” คราวนี้เป็นนายเจสันบ้างที่ช๊อก “จริง!!!” ฉันกอดอกมองความบรรลัยในงานที่นักข่าวกำลังลุมถ่ายรูปกันเต็มเพราะนายเจสันค่อนข้างเป็นพวกไฮโซ... “ระรู้ไหมว่างานนี้ฉันลงทุนไปเท่าไหร่?” แม่นายเจสันบอกฉันเสียงสั่น “แล้วไง? รวยนักนิก็จัดใหม่สิค่ะ อ๋อ เดี๋ยวช่วยดีกว่าพอดีว่ารวยมาก” พรึ่บ! ฉันหยิบเงินสดในกระเป๋าที่พึ่งเบิกมาสักสามล้านได้มั้ง? ก่อนโยนออกไปทั่วงานป้านั่นตาโตเป็นไข่ไดโนเสาร์เลยมั้ง “แต่เงินนี้มันยังเทียบกับความเจ็บที่น่ารักเจอไม่ได้เลย...” ตึก ตึก ตึก ฉันเดินออกมาจากงานที่ตอนนี้น่าจะกำลังเปิดคลิปโป๊อยู่ละมั้ง หึ คลิปของนิสาและเจสันที่มั่วเพศทั้งชายหญิงนัวเนียไปหมดแค่เห็นก็จะอ้วกแล้ว “กรี๊ดดดดดด ปิดมัน ปิดมัน กรี๊ดดดดด” JAO-SUA “แสบฉิบหาย” “อืม” ผมตอบแค่นั้นหลังจากที่ฮาจิมันพูดขึ้นถึงผู้หญิงที่กำลังเดินออกไป “แต่สวยจัด” “อืม” สวยจริงยอมรับ...แถมยังร้ายกาจไม่เบานี่ขนาดแค่ทำพี่สาวเสียใจนะถ้าเป็นตัวเธอเองจะขนาดไหนวะ? “ใจคอมึงจะพูดแค่ อืม อืม อืม เหรอวะ?” ไอ้ฮาจิเริ่มหงุดหงิดเพราะวันนี้แม่มันให้มาแทนและมันหาเพื่อนมาผมเลยมาด้วยแค่นั้นแหละ “อืม” “โว๊ะ! กูไม่คุยแหละแม่ง” “อืม” “ไอ้สัสสัว!”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more