THREE: เจ้าสัว
724 คำ
ผับ HJ
กรี๊ดดดดดดด~
เสียงกรีดร้องของสาวๆบวกกับเสียงเพลงในผับดังเป็นระยะเมื่อผม ‘เจ้าสัว’ ขึ้นเปิดแผ่นเพลงในผับ ผมจะขึ้นมาเปิดเพลงที่นี่อาทิตย์ละ 1 วันเท่านั้นคือวันเสาร์เปิดเอาสนุกเฉยๆ หรอกเพราะผมมีกิจกรรมเป็ของตัวเองอยู่แล้วคือสนามแข่งรถ JS ที่ย่อมาจากชื่อภาษาอังกฤษของผม ผมเป็นลูกคนเดียวพ่อเป็นนักมาเฟีย แม่เป็นคุณนายครับ
“ขอเสียง DJ เจ้าสัวหน่อยเร็ววววววว สาวๆ” เสียง MC ตะโกนเอ็นเตอร์เทนสาวๆด้านล่าง
กรี๊ดดดดดด~เจ้าสัวววว~
ผ่านไปประมาณเกือบ 2 ชั่วโมงที่ผมเปิดเพลงก่อนจะลงและให้วงดนตรีขึ้นแทน ผมเดินมาที่โต๊ะ VIP ซึ่งเป็นสำหรับของเจ้าของเท่านั้นและเจ้าของที่นี่ก็คือไอ้ฮาจินั่นแหละเพื่อนผมเองมันเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นน่ะ ส่วนอีกคนคือไอ้บีกันมันเป็นนักธุรกิจไฟแรงที่ตอนนี้กำลังนั่งคัวผู้หญิงกันอยู่
“สักคนมั้ยมึง?” ไอ้ฮาจิถามผม
“อืม” ที่จริงไม่ต้องเรียกมาก็มีผู้หญิงพร้อมที่จะเข้ามาหาผมอยู่แล้ว
หลังจากนั้นมันก็เรียกผู้หญิงมาบริการผมแค่ให้ชงเหล้าเท่านั้น แต่ถ้าอยากปดปล่อยใครมาให้ก็สนองเท่านั้นไม่เหมือนเพื่อนผมสองคนแม่งมุ่งแต่จะเอา หึ
เพล้งงงง!
เสียงเหมือนขวดแตกทำให้พวกผมกำลังกินเหล้าอยู่ชะงักก็แน่นอนสิ นี่มันร้านไอ้ฮาจิมันไม่ชอบให้ใครมามีเรื่องที่ร้านของมัน เสียงเพลงเงียบอัตโนมัติด้านล่างกลุ่มคนขยายออกอย่างชัดเจนโดยมีผู้ชายคนนึงกำลังนั่งกับพื้นและเอามือกลุ้มหัวที่เต็มไปด้วยเลือดเอาไว้
“นั่นมัน...แม่สาวแสบหรือเปล่าวะ?” ไอ้ฮาจิมันชี้ไปที่ผู้หญิงคนนึงที่ยืนกำขวดที่แตกไว้ในมือเธอคือคนที่พังงานแต่งวันนั้น
“อืม”
“ใครวะ?” ไอ้บีกันที่มันไม่ได้ไปด้วยถามอย่างสงสัย
“เสือก!” ผมบอกมันจะลุกขึ้นเพื่อลงไปข้างล่าง
“เอ้า! ไอ้สัสนิแล้วมึงจะไปไหน?” มันด่าก่อนจะถามอย่างสงสัย
“ไอ้ฮาจิมึงไม่ไปดูร้านมึงเหรอ?” ผมบอกเสียงเรียบก่อนจะเดินนำออกมา
เราลงมาข้างล่างที่ตอนนี้การ์ดร้านไอ้ฮาจิกำลังเคลียร์พื้นที่อยู่ผมไม่ได้พูดนอกจากมองไปที่เธอคนนั้นที่ตอนนี้กำลังนั่งไขว่ห้างอย่างสบายใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น?” ฮาจิมันเดินเข้าไปถามลูกน้องมัน
“ผู้ชายท่านนั้นพยายามลวนลามคุณผู้หญิงท่านนี้ครับ” ลูกน้องฮาจิอธิบายคือไอ้ตัวหน้าตัวเมียมันลวนลามยัยตัวแสบเลยโดนตีหัวสินะ
“มันอ่อยกูก่อน!!”
“โทษนะแต่ก่อนพูดนี่ดูเบ้าหน้าตัวเองหรือยัง? ถ้ายังจะซื้อให้พอดีบ้านรวยไม่ต้องการให้ใครมาเลี้ยงไม่ได้เป็นง่อย” หึ ยัยตัวเอ๊ย
“มึง!!มึงแต่ตัวยั่วขนาดนั้นใครๆก็คิดว่ามึงอ่อยทั้งนั้นแหละ ถุย!” มันยังคงไม่ยอมรับ
“แหกตาดูมั้ยว่าที่นี่ที่ไหน? ผับค่ะ! ไม่ใช่วัดที่ต้องแต่งตัวเรียบร้อยแล้วใครเขาก็ใส่ทั้งนั้นไม่ใช่แค่ฉันย่ะ! แล้วคิดว่าคนที่แต่งงานแบบนี้ต้องขายตัวหรืออ่อยนายทุกคนหรือไง? ช่วยใช้สมองและวิจารณญาณนิสสนึงจ๊ะ!”
“มึง!!รู้ไหมกูลูกใคร!?หะ?”มาแล้วคำถามคลาสิก
“บ้าป่ะเนี่ยไม่รู้ตัวเองลูกใครหรือฉันตีหัวนายผิดที่เลยอัลไซเมอร์ หืม?”
“พาตัวมันออกไปและอย่าให้มันเข้ามาที่นี่อีก” ไอ้ฮาจิสั่งลูกน้องหลังจากที่ฟังยัยตัวแสบด่ามานาน
“เดี๋ยวค่ะ!!”
“คุณมีอะไรหรือครับ?” ฮาจิหันไปถามยัยตัวแสบ
“ถ้านายได้เท่านายนั่นฉันจะอ่อยย่ะ!” ยัยตัวแสบชี้มาทางผม
“หึ”
“ว้าว! แม่สาวคนนั้นสนใจมึงวะ” ไอ้บีกันที่ยืนอยู่ข้างผมบอก
“ช่างดิกูไม่ได้สนใจสักหน่อย” ผมพูดและมองหน้ายัยนั่นนิดหน่อยแค่นั้นก่อนเดินมาว่าจะไปสนามแข่งรถสักหน่อย
- ผู้เขียน
