นางช่วยไพลินขนของและตะกร้ากับข้าวขึ้นรถเกษตรเสร็จแล้วคนตัวเล็กก็ขึ้นไปนั่งบนรถอีแต๋นแบบเปิดประทุนทั้งคัน
“มันต้องใช้มือหมุนนะลิน” สงวนบอกไพลินแล้วเดินมาจับมือหมุนเตรียมจะสตาร์ทเครื่องยนต์ให้
“อ้าวเหรอคะ” ไพลินทำหน้าเหวอ โอ้! เธอลืมไปได้อย่างไรว่ารถอีแต๋นส่วนใหญ่ต้องใช้มือหมุนสตาร์ทเครื่องยนต์เหมือนกับรถไถนาเดินตาม หนทางที่ไปไร่อ้อยก็ขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อเหมือนทางไปดาวเนปจูนอย่างไรอย่างนั้น ไม่ใช่ถนนคอนกรีตหรือถนนลาดยางมะตอยราบเรียบ ถ้าเครื่องยนต์ดับกลางทางเธอจะทำอย่างไร
เสียงเครื่องยนต์ที่ถูกสตาร์ทด้วยมือหมุนดังกึกก้องราวกับกำลังเตรียมจะไถนา ร่างเล็ก ๆ บนรถอีแต๋นสั่นสะเทือนไปตามเสียงเครื่องยนต์ ไพลินเข้าเกียร์ถอยเพื่อถอยรถเกษตรออกจากที่จอดรถ ท่าทางเธอยังเก้ ๆ กัง ๆ ในช่วงแรก แต่เมื่อชินกับเกียร์รถเกษตรที่มีเกียร์สลับกับรถกระบะแล้วเธอก็ขับและเข้าเกียร์ได้คล่องขึ้น สิ่งสำคัญคือไพลินต้องปร
