บทที่9.ลาก่อนความทรงจำแย่ๆ..

1513 คำ

เสียงแหบสั่นพูดขึ้นพร้อมกับที่เจ้าตัวรีบเดินออกไปยังหน้าประตู เธอไม่สนใจว่าเวลานี้จะดึกดื่นเพียงใด รู้แค่ว่าเมื่อถูกเสือกไสไล่ส่ง เธอก็ไม่มีหน้ามายืนรอรับความเมตตาจากเจ้าของบ้าน ในเมื่อเขาไม่อยากเห็นหน้า ก็จะขอไปให้ไกล และจะไม่กลับมาเหยียบอิตาลีอีกชั่วชีวิต สาปส่งกันไปเลย แม้สิ้นลมหายใจก็จะไม่ย้อนกลับมาให้หัวใจชอกช้ำเพิ่มขึ้น หลุยส์เดินละล้าละลัง เขาพยายามชะเง้อคอมองเผื่อเจ้านายหนุ่มอาจจะเปลี่ยนใจ การ์ดคู่ใจหนักใจแทนเคลวินและสาวน้อยที่กำลังจะจากไป เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนนั้น สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงดังปานฟ้าผ่าของเจ้านาย เจ้านายหนุ่มหุนหันไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ร่างเล็กดูบอบบางและหดหู่ เธอยืนรออยู่ข้างรถยนต์คันหรู โดยไม่ปริปาก ทั้งๆ ที่อากาศภายนอกเย็นเฉียบ แต่ร่างเล็กๆ นั่นกับยืนเฉย เหมือนเธอไม่รับรู้อากาศรอบตัวเลยสักนิด หลุยส์สาวเท้าเดินให้เร็วขึ้น ไม่ว่าเขาจะพยายามยื้อเว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม