ชายหนุ่มยิ้มอ่อนๆ ให้กับเธอ ดวงตาสีคาราเมลหวานจ้องวงหน้างามพิสุทธิ์ มนต์ขลังของโรมอาจจะทำให้ทิชากรเปลี่ยนใจ จนไม่อยากจากถิ่นแดนนี้ไป เขาเองก็จะให้การดูแลและเลี้ยงดูเธอลับๆ ตลอดไปในเมื่อยังพอใจในชีวิตอิสระที่ยังไม่มีพันธะคล้องคอ การเป็นหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ มันเป็นอะไรที่เย้ายวนหอมหวาน จนเขาไม่อาจจบชีวิตแสนสนุกแบบนั้นได้ หากจะต้องยอมหยุดตัวเองจริงๆ เธอผู้นั้นจะต้องมีความสำคัญมากพอ ไม่ใช่สาวน้อยหน้าตาแสนธรรมดาเหมือนทิชากร
“มีที่ไหนอีกไหมล่ะที่เธออยากไป บอกแล้ววันนี้ป๋าใจดี!!”
เสียงทุ้มๆ บอก ขณะที่ทั้งสองเดินเคียงกันรอบอ่างน้ำใสแจ๋ว กับอากาศค่อนไปทางเย็นเฉียบ
ทิชากรเอียงคอมองชายหนุ่ม วันนี้เขามาแปลกไม่บังคับ ไม่ฝืนใจ
“มีหลายที่ค่ะ แต่ว่า...”
“แต่อะไร!!”
“หิวอะ...นกหิวแล้ว ยังไม่ได้ทานอาหารเช้ากันเลยนะคะ”
มือเล็กๆ ลูบท้องตัวเองป้อยๆ ท้องเธอร้องครางครวญมาพักใหญ่ๆ แต่กำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศ
