ตอนที่ 9
สามชั่วโมงผ่านไป
หลังจากจอมทัพอาบน้ำเสร็จอารมณ์เขาก็เย็นลงมากทีเดียว เขาเดินวนอยู่หน้าห้องนอนของเวนิสเกือบชั่วโมงแล้ว จนกระทั่งสุดท้ายเขาเลยตัดสินใจไขประตูเข้าไป
ภายในห้องมืดจนแทบมองไม่เห็นทาง โชคดีที่เวนิสเปิดไฟหัวเตียงไว้ จอมทัพค่อยๆเดินไปยังเตียงนอนด้วยความระมัดระวังเพราะไม่อยากให้คนตัวเล็กบนเตียงตื่น
“เด็กขี้เเย”
เพียงแค่เห็นคราบน้ำตาบนใบหน้าของเวนิส ใจเขาก็ถึงกับกระตุกวูบ ความรู้สึกผิดมากมายถาโถมเข้ามาในจิตใจ
“พี่ขอโทษนะ”
จอมทัพก้มลงจูบซับน้ำตาเบาๆ มือหนาลูบหัวเวนิสอยู่ครู่หนึ่งก่อนเขาจะตัดสินใจเดินออกจากห้องไป
เช้าอีกวัน
(เวนิส)
ฉันมองหน้าสภาพตัวเองในกระจกแล้วอยากจะกรี๊ดร้อง นี่คนหรือปลาทองเนี่ย
ทำไมตาฉันถึงได้ปูดแบบนั้น เป็นเพราะไอบ้าจอมทัพนั่นแหละ
เขาเป็นผู้ชายที่เลว เลวมาก เลวจนสรรหาคำด่าไม่ได้
“คอยดูนะ ฉันจะไม่พูดกับเขาเลย”
ฉันตั้งหมั่นกับตัวเองก่อนจะเปิดปร
