ตอนที่ 13
“โอ๊ะ ขอโทษครับ น้องเป็นอะไรรึเปล่า”
ระหว่างเดินขึ้นรถมา ฉันมัวแต่ใจลอยเลยชนกับผู้ชายคนหนึ่งเข้า
โชคดีที่เขารับฉันไว้ทัน ไม่อยากนั้นฉันคงตีลังกาลงไปจูบพื้นแล้ว
“เอ่อ ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ มีที่นั่งรึยัง นั่งกับพี่ได้นะ”
ผู้ชายคนนั้นถามขึ้นพลางยิ้มกว้าง ฉันเองยังเผลอเคลิ้มไปกับรอยยิ้มเขาเลย ผู้ชายอะไร ยิ้มหวานจัง ><
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ”
“ชิดในหน่อยเพ่ ชิดในหน่อย"
ผู้คนกรูกันเข้ามาในรถบัสเป็นเหตุให้ฉันโดนคนด้านหลังกระแทกจนเซเข้าไปหาผู้ชายด้านหน้า
“ฮ่าๆ นั่งตรงนี้กันเถอะ เดี๋ยวโดนชนอีก พี่รับเราไม่ไหวแล้วนะ”
ไม่รอให้ฉันตอบ เขาก็ดึงฉันไปนั่งที่นั่งว่างด้านหน้า
เมื่อเห็นว่าปฏิเสธไปก็คงไร้ประโยชน์แถมคนเริ่มแห่กันขึ้นมาบนรถแล้วด้วย ฉันเลยตัดสินใจนั่งตรงนั้น
“น้องเรียนพยาบาลหรอ แต่ดูไม่เหมือนสาวพยาบาลเลยนะ”
“อ๋อ เปล่าค่ะ เวนิสเรียนนิเทศน์”
“ชื่อเหมาะกับความสวยเ
