ตอนที่ 11
เวลาล่วงเลยไปเกือบหนึ่งเดือน ฉันและจอมทัพยังคงอยู่ด้วยกันโดนจอมทัพมีหน้าที่ดูแลฉันตามคำสั่งพ่อเหมือนเดิม
ยังไม่มีใครฆ่ากันตายก่อนถึงแม้เราจะทะเลาะกันแทบทุกวันก็เถอะ ตัวอย่างเช่นวันนี้
มหาวิทยาลัย
“อ้าวน้องเวนิสของพี่ ทำไมเดินหน้ามุ่ยมาแบบนั้นล่ะครับ”
ฉันเดินไปทิ้งตัวลงตรงข้ามพี่เบย์ด้วยความหงุดหงิด
“ไอจอมทัพมันทำอะไรเราอีกล่ะ”
พี่หนึ่งถามขึ้นยิ้มๆ ฉันเลยรีบหันไปฟ้องทันที
“ก็นายนั่นนะสิคะ เอากระโปรงเวนิสไปทิ้งอีกแล้ว”
“ฮ่าๆ มันร้ายวะ”
พี่เบย์หัวเราะออกมาเสียงดัง
“เลวมากกว่าค่ะ”
โป๊ก
จอมทัพเดินมาจากทางด้านหลังเขกหัวฉันเบาๆ
“นินทาอะไรฉันอีก”
“เหอะ”
ฉันสะบัดหน้าใส่เขาหันไปสนใจสิ่งที่พี่เมฆกำลังอ่านอยู่ ถึงแม้พี่เขาจะไม่สนใจฉันเลยก็ตาม
“ขยับดิ”
แต่แล้วก็โดนจอมทัพแทรกตัวลงนั่งระหว่างฉันและพี่เมฆ ลำบากฉันต้องขยับให้เขาอีก
“อะไรของนายเนี่ย ที่เยอะแยะ”
“เออ ไปเบียดน้
