บทที่ 29

1240 คำ

“ใครเขาอนุญาตให้เจ้ากลับบ้านล่ะ เจ้าไม่รู้สึกหรือว่าเรากำลังต้องการรักเจ้าอีกครั้งแล้ว” ถ้อยวาจาที่ทรงกระซิบบอก พร้อมกับไล้ลิ้นร้อนๆ ยั่วยวนทั่วลำคอระหง ก่อนจะขบเม้มหนักๆ ตรงแอ่งชีพจร ทำเอาบัณฑิตาถึงกับขนลุกซู่ หายใจติดขัดขึ้นมาอีกครั้ง กอปรกับรับรู้ได้ถึงการขยายตัวของเรือนกายร้อนรุ่ม ที่ยังคงจมดิ่งอยู่ในเรือนร่างของตนเอง ก็ยิ่งทำให้ร้อนวูบ สั่นสะท้านอย่างหักห้ามกายไว้ไม่อยู่ “ไหนบอกว่าเหนื่อย ถ้าเหนื่อยมากท่านชีคควรจะพักผ่อนนะคะ ไม่ควรเอ่อ...ออกกำลังกายมาก” ผู้ที่หวาดหวั่นต่อเปลวไฟสวาทที่เริ่มโลมเลียกายตน ได้หาเหตุผลมากล่าวอ้าง เผื่อว่าผู้ที่กำลังประคองกอดตนเองอยู่ จะคล้อยตามและยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ แต่ก็อย่างว่า ผู้ที่ฉลาดปราดเปรื่องอย่างชีคฮาริค ดาเนียล อิสมาแอล มีหรือจะหลงกลในเรื่องที่เธอได้พูดออกไป ชีคฮาริคกระตุกยิ้มตรงมุมปาก ดวงตาสีเขียวเต้นระริกวาววับอย่างคนเจ้าเล่ห์ พร้อมก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม