“เชิญจูบไปคนเดียวเถอะ”
บัณฑิตาค้อนปะหลับปะเหลือกกระแทกเสียงต่อว่าชีคฮาริค ที่กำลังลุกขึ้นยืนหันหน้ามาหาเธอ และเมื่อต่อว่าราชนิกุลหนุ่มไปแล้ว ใช่ว่าหญิงสาวจะยอมอยู่ทำตามคำสั่งของอีกฝ่าย ร่างบอบบางได้โผไปที่ประตูห้อง หมายจะเผ่นหนีจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด แต่กระนั้นเธอก็ยังช้ากว่าคนที่ปราดเปรียวประดุจเสือดำ เพราะแค่ผวาไปที่ประตูห้อง ร่างหอมละมุนก็ถูกลำแขนแข็งแกร่งคว้าไปโอบกอดไว้อย่างแนบแน่น ก่อนที่ลมหายใจอุ่นๆ ริมฝีปากร้อนผะผ่าวจะตามลงมาพรมจุมพิตทั่วเรียวปากอิ่มแดงระเรื่อ
“ใครเขาจูบคนเดียวได้ล่ะทูนหัว ถ้าจะจูบหรือจะรักกัน ก็ต้องร่วมด้วยช่วยกันเหมือนเมื่อคืนถึงจะสนุกและอิ่มเอิบใจนะไข่หวาน”
ชีคฮาริคกระซิบยั่วยวนหลังจากได้ผละริมฝีปากออกห่างเพียงเล็กน้อย แต่ฝ่ามือใหญ่ยังคงกอดกระชับร่างบางหอมละมุนจรุงใจไว้แนบแน่น ไม่ยอมให้บัณฑิตาดิ้นรนหลุดพ้นจากพันธนาการของพระองค์ไปได้ง่ายๆ
“คนลามก! หัวสมอง
