บทที่ 17

1234 คำ

“แล้วกระหม่อมจะรอดูว่าพระองค์จะทิ้งเพชรเม็ดนี้ได้หรือเปล่า” องครักษ์ คาฟาลเอ่ยท้าพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ “พนันกันไหมล่ะ คาฟาล” ผู้เป็นเจ้าเหนือหัวได้ตรัสท้าเสียงเข้ม พอองครักษ์เอกได้โค้งศีรษะรับคำท้า ก็ได้ตรัสต่อด้วยความมั่นอกมั่นใจว่าพระองค์ต้องชนะในเกมนี้อย่างแน่นอน “ยังไงๆ เราก็ไม่มีทางหลงรักไข่หวานง่ายๆ ถ้าเราแพ้เจ้า เราจะยอมให้เจ้าเรียกร้องสิ่งที่เจ้าต้องการได้หนึ่งอย่าง แม้สิ่งนั้นจะมีราคาแพงสักเพียงใด เราก็จะหามาให้เจ้าให้จงได้” “กระหม่อมรับคำท้าเช่นเดียวกันพ่ะย่ะค่ะ ถ้ากระหม่อมแพ้ กระหม่อมยอมให้ฝ่าบาทเรียกร้องสิ่งที่ทรงต้องการทุกประการเช่นเดียวกันพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์ คาฟาลตอบรับกลั้วหัวเราะ รู้แล้วว่างานนี้ตนเองชนะใสๆ เพราะขนาดว่าตอนที่ตรัสออกมา ท่านชีคยังคงเผลอตรัสบอกว่าจะไม่หลงรักง่ายๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รักหญิงงามผู้นี้ เพราะฉะนั้นหมากในกระดานนี้ ยังไงๆ เขาก็ต้องเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม