ชีคฮาริคทรงหัวเราะออกมาเบาๆ กับคำเอ่ยแขวะของบัณฑิตา ทรงไม่ถือสาว่าความ แถมยังตรัสตอบกลับคืนด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ
“ไม่เคยก็ต้องหัดเข้าไว้ ไม่คุ้นก็ต้องทำให้คุ้น เพราะฉะนั้นวันนี้และวันข้างหน้า เจ้าจะต้องเดินเคียงคู่กับเราบ่อยๆ เจ้าจะได้เลิกหวาดกลัว เลิกขัดเขินเวลาที่ออกไปปฏิบัติภารกิจกับเรา”
“ฟังแล้วทะแม่งๆ นะคะ ทำไมไข่หวานต้องไปกับท่านชีคด้วยคะ”
บัณฑิตาแย้งออกมาเบาๆ ไม่กล้าแผลงฤทธิ์มากนัก ด้วยตอนนี้สายตาทุกคู่ของราษฎรชาวฮาริยา ต่างก็จ้องมองมาที่เธอเป็นจุดเดียวกัน เพราะฉะนั้นสิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือการกระซิบถามเสียงดุๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน
ชีคฮาริคทรงแย้มยิ้มตรงมุมปาก ก่อนจะเท้าความให้บัณฑิตาได้นึกถึงคำประกาศของพระองค์ ที่ได้ประกาศไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
“จำไม่ได้หรืออย่างไรไข่หวาน ก็เราบอกเจ้าว่าต่อไปนี้ ไม่ว่าเราจะไปไหน เจ้าก็ต้องไปที่นั่น
