บทที่ 6

1215 คำ
ทางด้านของบุญธิสา ผู้ที่โทรไปหาพี่สาวกลางดึกดื่น ได้กวาดสายตามองรอบๆ สถานที่ที่ได้รับเชิญให้เดินทางมาเยือนด้วยรถของตำรวจ ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอเอื้อกใหญ่ แล้วตัดสินใจเอ่ยบอกข่าวร้ายให้พี่สาวได้ทราบ “พี่ไข่หวาน...เอ่อ...เอ่อ...ไข่ตุ๋น...ถูกจับอยู่ที่โรงพัก” “ฮ้า! อะไรนะ! พูดใหม่อีกทีสิยายไข่ตุ๋น”    บัณฑิตาแทบพลัดตกจากเก้าอี้ ตอนที่ได้ยินเสียงของน้องสาวเอ่ยบอกมาในครั้งแรก และเพื่อให้มั่นใจว่าตนเองไม่ได้หูฝาดไป จึงตะโกนถามน้องสาวอีกครั้ง “พี่ไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหมไข่ตุ๋น” ทางด้านของบุญธิสา ผู้ที่หาเรื่องเดือดร้อนให้กับพี่สาว ได้ทำคอตก ตีหน้าม่อย ราวกับสำนึกผิดหนักหนา แต่พอเห็นนายตำรวจรูปหล่อคนหนึ่งฉีกยิ้มให้อย่างต้องการผูกสัมพันธ์ด้วย ก็รีบขึงตาเขียวปั้ดใส่ ก่อนจะหันขวับหันหลังให้นายตำรวจคนนั้น แล้วพยายามบีบน้ำตา ทำเสียงอ่อยๆ แสนแผ่วเบาให้พี่สาวได้สงสาร เพื่อที่ตนเองจะได้ถูกดุน้อยที่สุด “ได้ยินแล้วน่าว่าถูกจับ! พี่ไข่หวานมาประกันตัวไข่ตุ๋นหน่อยสิ” บัณฑิตากลอกตาขึ้นบนราวกับเซ็งจัด ระคนอ่อนอกอ่อนใจกับพฤติกรรมของน้องสาว ขณะเดียวกันก็นึกโมโหน้องสาวเหลือกำลัง ที่หาเรื่องเดือดร้อนให้เธอตามไปเคลียร์ไม่ได้หยุดหย่อน “ถูกจับข้อหาอะไรไข่ตุ๋น” ขณะเอ่ยถาม บัณฑิตาได้ภาวนาให้น้องสาวนั้นถูกจับในข้อหาที่ไม่รุนแรง แต่เท่าที่ฟังจากน้ำเสียงของอีกฝ่ายแล้ว เธอคิดว่าคงไม่ร้ายแรงสักเท่าใด ไม่เช่นนั้นบุญธิสาคงได้ร้องห่มร้องไห้น้ำตาเป็นเต่าเผาแน่ “เอ่อ...ไข่ตุ๋น...ถูกจับตอนที่อยู่ในบ่อนนะพี่ไข่หวาน” “ยายไข่ตุ๋น!” คราวนี้บัณฑิตาตะโกนเรียกน้องสาวดังกว่าครั้งแรกเสียอีก ร่างบอบบางผุดลุกขึ้นยืนฉับพลัน ใบหน้างามบูดบึ้งโมโหน้องสาวจนถึงกับพูดไม่ออก หากอีกฝ่ายอยู่ใกล้คงได้จับหักคอจิ้มน้ำพริกเป็นแน่ ส่วนคงที่ถูกตะโกนด่าถึงกับตีหน้าเหยเก รีบเอาโทรศัพท์ออกจากใบหู ตอนที่ได้ยินเสียงพี่สาวแผดตะโกนดังก้องจนแสบแก้วหูไปหมด “พี่ไข่หวานจ๋า...มาประกันตัวไข่ตุ๋นหน่อยนะ ไข่ตุ๋นไม่อยากนอนในนี้นะ มันทั้งหนาว ทั้งกลัว ยุงก็เยอะ ถูกกัดจนตัวลายไปหมดแล้ว” “ดี! สมน้ำหน้า!” บัณฑิตาต่อว่าน้องสาวด้วยความโมโห แต่ใช่ว่าจะใจร้ายตามปากที่ได้เอ่ยพูดออกไป เพราะแค่เพียงได้ยินน้องสาวบอกว่าทั้งหนาว ทั้งกลัว แถมยังถูกยุงกัดอีกต่างหาก หญิงสาวก็รีบเก็บสัมภาระเตรียมจะไปประกันตัวน้องสาวทันที “โธ่...พี่ไข่หวานจ๋า อย่าใจร้ายกับน้องสาวคนสวยนะ รีบๆ มานะ แล้วซื้อข้าวมาฝากไข่ตุ๋นด้วย หิวจนตาลายจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว” บุญธิสาอ้อนพี่สาวไม่ได้หยุด ขณะเดียวกันก็พยายามทำเสียงอ่อยๆ ติดสั่นเครือให้พี่สาวได้ใจอ่อน พนันได้ว่าไม่เกินสองชั่วโมง พี่สาวเธอคงได้วิ่งกระหืบกระหอบมาถึงโรงพักแน่ “เดี๋ยวพี่จะไปเดี๋ยวนี้แหละ ออกมาจากโรงพักเมื่อไร เธอเจอไม้หวายแน่ยายไข่ตุ๋น” บัณฑิตาเอ่ยคาดโทษเสียงลอดไรฟัน พร้อมกับทำท่าจะกดตัดสาย หากไม่ถูกน้องสาวตะโกนเรียกไว้เสียก่อน “เดี๋ยวๆ พี่ไข่หวาน” บุญธิสาตะโกนบอกพี่สาว ก่อนที่อีกฝ่ายจะกดตัดสาย จากนั้นก็หลับหูหลับตาเอ่ยบอกพี่สาวรัวราวจนแทบหายใจไม่ทัน “เอ่อ...ไข่ตุ๋นติดหนี้เจ้าของบ่อนหนึ่งล้าน ป่านนี้พวกมันคงมาดักรออยู่ที่หน้าโรงพักแล้ว พี่ไข่หวานเอาเงินมาใช้ หนะ...” “พี่จะฆ่าเธอยายไข่ตุ๋น!” บัณฑิตาตะคอกต่อว่าน้องสาวก่อนที่อีกฝ่ายจะทันพูดจบ จากนั้นก็กดตัดสัญญาณทันที โกรธน้องสาวตัวแสบเหลือกำลัง ที่หาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัวเองไม่พอ ยังหาเรื่องตายอีก ที่ดันไปติดหนี้เจ้าของบ่อน ซึ่งล้วนแต่เป็นพวกมาเฟียใจอำมหิตทั้งสิ้น “ยายไข่ตุ๋นนะยายไข่ตุ๋น เงินมากมายขนาดนั้น พี่จะหาจากไหนไปใช้หนี้ให้เธอ”  เจ้าของนัยน์ตาสีนิลได้แต่นั่งกุมขมับคิดไม่ตก ไม่รู้จะไปขุดเงินจากที่ไหนตั้งหนึ่งล้านไปใช้หนี้ให้กับน้องสาว แถมยังต้องประกันตัวบุญธิสาออกมาอีก ลำพังแค่เงินที่จะใช้จ่ายในทุกๆ วันก็แถมจะไม่มีอยู่แล้ว “ให้นอนโรงพักสักคืนดีไหมนี่” บัณฑิตาพึมพำถามตัวเอง แต่จนแล้วจนรอดก็ตัดใจปล่อยให้น้องสาวนอนอยู่หลังลูกกรงเหล็กไม่ได้ เธอไม่อาจปล่อยให้น้องต้องตกระกำลำบากเช่นนั้นได้ มันจะต้องมีสักหนทาง ที่จะทำให้เธอช่วยเหลือน้องสาว ให้หลุดพ้นจากการถูกจับกุม “กรี๊ดดด!!! ไข่หวาน เธอรู้ไหมว่าเมื่อตะกี้ฉันได้เข้าไปเสิร์ฟอาหารให้กับท่านชีคด้วยแหละ แล้วเธอรู้ไหมว่าตอนที่อยู่ใกล้ๆ กับพระองค์ ใจฉันมันสั่นรัวเร็วเต้นระทึกดังตึกตักเสียยิ่งกว่าเสียงกลอง นี่ถ้าไม่ถูกองครักษ์ของท่านชีคขึงตาใส่แล้วโบกมือไล่ล่ะก็ ฉันจะไม่เดินออกมาจากบริเวณนั้นเลย”            สาวน้อยดารีนกลับเข้ามายืนอยู่หน้าบัณฑิตาอีกครั้ง จากนั้นก็พูดและพูดเป็นต่อยหอย พร่ำรำพันถึงความหล่อเหลาคมเข้มของชีคฮาริคไม่ได้หยุดปาก โดยไม่ได้มองหรือสังเกตสังกาว่าเพื่อนสาวแสนสวยนั้นนั่งทำหน้ามุ่ย คิ้วโก่งงามขมวดชนกันให้ยุ่งไปหมด และแทนที่จะรู้สึกตัวว่าบัณฑิตาไม่ได้เออออห่อหมกกับตนเอง ดารีนก็ยังคงพูดต่อไม่มีสถานีหยุดราวกับผีเจาะปากมาพูดก็ไม่ปาน            “ก่อนที่ฉันจะออกมาจากห้องจัดงานเลี้ยงนะไข่หวาน ฉันได้ยินท่านชีคตรัสว่าถ้าใครได้เต้นรำกับพระองค์ในเวลาเที่ยงคืนพอดี พระองค์จะมอบจุมพิตหวานฉ่ำให้กับหญิงสาวคนนั้น แถมยังให้หญิงสาวผู้โชคดีที่มีหนึ่งเดียวในโลก ที่จะได้เป็นซินเดอเรลล่า ได้อยู่กับพระองค์ในคืนนี้ตลอดทั้งคืน ยังไม่หมดเท่านี้นะไข่หวาน พระองค์จะมอบของกำนัลตอบแทนให้อีก 5 ล้านด้วย”            เรื่องราวที่สาวน้อยดารีนได้พร่ำพูดมาเสียยาวเฟื้อย ได้เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาของคนที่กำลังขบคิดหัวแทบระเบิดในการหาเงินไปช่วยน้องสาว บัณฑิตาเงยใบหน้าที่อมทุกข์มองเพื่อนรัก ก่อนจะเอ่ยบอกไปคนละเรื่องคนละราวกับที่ดารีนสาวลูกครึ่งอาหรับกำลังพูดอยู่ “ดารีน ไข่ตุ๋นถูกตำรวจจับ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม