เจอเมียแล้วโว้ย!! ทันทีที่ผมได้รับโทรศัพท์ที่เหมือนเป็นเสียงสวรรค์ของไอ้นาวาผมนี่รีบบึ่งรถออกมาอย่างไวเลยครับก็ไอ้นาวามันโทรบอกผมให้ไปรับมุนินน่ะสิดีนะที่คืนนี้ผมไม่ออกไปดื่มกับพวกไอ้ริว ก็ตั้งแต่วันที่มีเมียเป็นตัวเป็นตนนั่นแหละครับมันไม่อยากเที่ยวไม่อยากออกไปไหนเอาง่ายๆคือผมคิดถึงเมีย อยากเป็นคนดีของเมียที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาจะอยากเป็นเมียผมรึเปล่านะ ตอนนี้ผมขับรถมาถึงแล้วครับกำลังจะเดินไปรับเมียสุดที่รักที่นั่งรออยู่ที่ล๊อบบี้ของโรงพยาบาลเห็นแล้วแม่งอยากพุ่งเข้าไปกอดโคตรคิดถึงเลยว่ะ ผมค่อยๆเดินเข้าไปหามุนินที่ตอนนี้นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นมือถืออยู่แต่แปลกผมโทรหาไม่ยักติดนี้ขนาดผมเดินมายืนอยู่ตรงหน้าแล้วยังไม่รู้ตัวเลยนะ "กลับบ้านกันครับ...เมีย!" "ซะ..เซอร์เวย์!!" ติดอ่างขึ้นมาเลยครับเมียผมพอมุนินเงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นหน้าผมเท่านั่นแหละมันน่าตกใจมากรึไงกันตอนนี้หน้ามุนินแทบจะถอดสีแล้วคร