“พี่!” แองจี้เสียใจ เธอผิดต่อมาวินที่เขาดีกับเธออย่างจริงใจมาโดยตลอด ผู้หญิงที่ไม่รักคนดีอย่างเธอสมควรแล้วที่ได้รับผลกรรมเยี่ยงนี้
“แองจี้ เธอไปซะ ยังไงเธอก็ไม่มีทางเป็นคุณผู้หญิงของที่นี่” แองจี้ข่มกลั้นน้ำตาไว้ ทั้งๆที่รู้ว่าจะต้องมาเจอความใจร้ายใจดำแบบนี้เธอก็ยังมา “แต่ถ้าเธออยากจะเป็นดาวของที่นี่ ฉันก็ไม่ขัดข้อง” แองจี้สะบัดหน้าและวิ่งออกไปทันที “ฉันจะไม่มาที่นี่อีก!” แองจี้เดินกลับไปที่รถของตนด้วยดวงหน้าหม่นหมอง เธอไม่ควรมารับความทรมานใจ ควับ! ประตูรถถูกปิดอย่างแรงตามแรงโทสะและความน้อยเนื้อต่ำใจที่เอ่อล้น
กรี๊ดดดด “ไอ้คนเลว!!!” เธอสุดที่จะอดกลั้น
“คงไม่ได้ด่าพี่อยู่หรอกนะ” !!! แองจี้หันไปมองที่เบาะหลังในทันที “พี่มาวิน!” มาวินยิ้มให้อย่างอบอุ่น ยิ้มของเขาอบอุ่นเสมอ
มาวินยกมือสั่งให้แองจี้หุบปาก “ไม่ต้องพูดอะไร แล้วฟังพี่ให้ดีแองจี้ เธอไม่ควรกลับมาที่นี่อีก เธอควรได้ชีวิตใหม่ที
