‘มาวิน’ นามถูกขาน แสงไฟสปอร์ตไลท์สว่าง แต่ด้านล่างกลับเงียบเหงา เขาออกมาเป็นคนสุดท้าย เด็กหนุ่มล่ำบึกสูงยาวเข่าดีถูกประมูลไปหมดแล้ว มาวินหาได้ใส่ใจอะไรกับสถานการณ์ตรงหน้า เพราะถ้าให้ดีคืนนี้เขาก็อยากพัก ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้ พิธีกรเลิกคิ้วกวาดตามองด้านล่างเวที ลูกค้าหญิงดูบางตา เพราะที่เหลือส่วนใหญ่ก็นำคนของตนมาเอง
“ฉันเอา!” แต่แล้วจู่ๆ ในมุมมืดก็มีเสียงดังแหลมขึ้นมา “ฉันเอาคนนี้” และเธอก็ค่อยๆปรากฎตัวออกมาจากมุมมืด คราวนี้มาวินเลิกคิ้วเมื่อเห็นสภาพของเธอแต่ไม่ชัดนัก เขาเห็นแค่รูปร่างภายนอก แต่จากท่าทางการเดินและเสียงพูด เธอเมาหนักมากผมเผ้าเธอยุ่งเหยิงนัก
เจ้าหน้าที่ของผับเดินเข้าไปหาเธอ เพื่อจะตรวจสอบให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้แค่ต้องการก่อกวน พวกเขาคุยอะไรกันอยู่นั้นมาวินไม่ได้ยิน แต่เจ้าหน้าที่หนึ่งในนั้นวิ่งกลับมาหาเขา
“พี่ครับ หล่อนมีเงินแค่จ่ายค่าเหล้าเท่านั้น เอาไงดีครับ” มาวินยิ้มอย่างขบ
