ตลอดหลายวันที่ผ่านมาธีร์มาก็รับมาส่งพรีมอย่างที่เขารับปาก ไม่ว่าจะเลิกเรียนกี่โมงพอเธอทักไปบอก เขาก็ออกจากบริษัทมารับเธอกลับบ้านทันที
มีบางวันที่พรีมออกไปเที่ยวกับนิวเยียร์ต่อ และไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหน จะกลับเข้าบ้านกี่โมง ธีร์ก็จะเป็นคนไปรับเธอถึงที่ เพราะพรีมเองก็จะเลือกที่จะนั่งเมาท์กับนิวเยียร์ไม่เกินเวลาที่ธีร์เลิกงาน ช่วงนี้ทั้งสองคนจึงมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น แม้ความสัมพันธ์จะยังไม่ได้ก้าวหน้า แต่ก็มีการพูดคุยกันมากกว่าปกติที่เมื่อก่อนมักจะถามคำตอบคำ
วันนี้พรีมมีเรียนถึงสิบเอ็ดโมง กะว่าช่วงเที่ยงจะกินข้าวกันที่โรงอาหารของคณะและนั่งพูดคุยกันที่นั่น เพราะช่วงบ่ายยังมีเรียนกันต่อ แต่ขณะที่เดินลงบันไดจากชั้นสามของตึกคณะ โทรศัพท์ของเธอก็ได้รับการแจ้งเตือนข้อความเข้า พรีมหยิบมือถือออกจากกระเป๋าขึ้นมาเปิดดูก็พบว่าเป็นข้อความของธีร์
……….
Thee : กินข้าวที่ไหน
Noo’ Preme : โรงอาหารค่ะ
T
