ธีร์กลับมานั่งทำงานในห้องขนาดใหญ่ ที่มีพิรัชย์ยืนรอรับเอกสารอยู่
“เริ่มชอบคุณพรีมแล้วใช่ไหมครับ” พิรัชย์เอ่ยถามเจ้านาย
ทั้งสองคนทำงานด้วยกันมานานหลายปี เรียกได้ว่าแทบจะเหมือนพี่น้องที่สนิทกันมากเลยทีเดียว เพราะไม่ว่าเรื่องอะไร ส่วนมากก็จะเป็นพิรัชย์ที่คอยจัดการเป็นธุระให้
“นายคิดอย่างนั้นเหรอ” ธีร์เงยหน้าขึ้นมองเลขาหนุ่มแล้วเอ่ยถาม ไม่คิดว่าขนาดผู้ชายด้วยกันจะมองเห็นเป็นอย่างนั้น
“ครับ ไม่อย่างนั้นคุณธีร์จะให้ผมหาตารางเรียนของคุณพรีมทำไม คุณธีร์ไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะครับ”
“ฉันก็แค่อยากรู้ว่าเด็กที่อยู่ในความดูแลแต่ละวันเธอได้เรียนอะไรบ้าง เผื่อว่าแอบไปทำตัวเถลไถลไม่เข้าเรียนจะได้ไล่ตามทัน” ธีร์เอ่ยกับคนตรงหน้าที่ยกยิ้มให้ราวกับไม่เชื่อในคำที่เขาพูด
“นายยิ้มอะไรพิรัชย์”
“เปล่าครับ เช้านี้ผมก็แค่อารมณ์ดี”
“งั้นนายก็ไปอารมณ์ดีที่โต๊ะของนายโน้นไป” ธีร์เอ่ยพลางยื่นแ
