เช้าวันใหม่บัวตองขยับตัวลืมตาตื่นขึ้นด้วยความขบเมื่อยไปทั่วร่างกายโดยเฉพาะตรงร่องสวาทที่ถูกรุกล้ำอย่างหนักหน่วงเมื่อคืน ทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้นเธอก็เห็นว่าตนเองกำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่มที่ได้ครอบครองความสาวของเธอเมื่อคืนเป็นคนแรก มือบางจึงค่อยๆ ยกขึ้นไปแตะลูบแก้มสากอย่างเบามือที่สุดด้วยความเผลอไผล แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังทำผิดจึงรีบชักมือออกทันที
ร่างบางค่อยๆ ยกท่อนแขนหนาที่พาดอยู่ตรงช่วงเอวออกอย่างช้าๆ ไม่อยากปลุกคนที่กำลังหลับสบายอยู่ตื่น เมื่อท่อนแขนหนาออกพ้นจากเอวแล้ว เธอจึงขยับตัวจะลุกขึ้นนั่งแต่กลับโดนคนที่กำลังหลับอยู่ตวัดแขนมากอดไว้แล้วรวบลงนอนดั้งเดิม
"อุ๊ย!" บัวตองสะดุ้งตกใจ
"ษา อย่าทิ้งผมไป อยู่กับผมก่อนนะที่รัก" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทั้งที่ยังหลับตาอยู่
"พี่วิน นี่บัวเองค่ะ ไม่ใช่คุณษา"
วินได้ยินอย่างนั้นก็ค่อยๆ กะพริบลืมตาตื่นขึ้นช้าๆ ด้วยอาการปวดหนักอึ้
