อาณาเขตกอดซาเนียร์ทั้งน้ำตา ทั้งที่ตั้งใจกอดเธอ แต่กลับร้องไห้ไปพร้อมเธอซะเองแบบนั้น
"เขตมันคนใจร้าย ฮึก!"
"ต่อไปฉันจะไม่ใจร้ายกับเธออีก ฉันสัญญา"
ร่างทั้งสองยืนกอดกันด้วยความโหยหาใจกลางบ้านหลังไม่ใหญ่มากแต่กลับอบอวลไปด้วยความรัก อาณาเขตถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความดีใจ
ทั้งคู่ยืนกอดกันอยู่พักใหญ่ ก่อนนั่งลงที่โซฟา แล้วต่างฝ่ายต่างทำตัวไม่ถูก เพราะนี่คือรอบหลายปีที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความโกรธเคืองกัน และไม่ได้ใกล้ชิดกันโดยไม่มีความโกรธแบบนี้นานมากแล้ว
"เอ่อ...เขตหิวมั้ย" ซาเนียร์เอ่ยถามอย่างเกร็งๆ
"หิวอะไร? หิวเธอเหรอ"
"เอ่อ..."
"ก็หิวนะ หลายปีแล้วไม่ได้ปล่อยจนสุดเลย" อาณาเขตเอ่ย
"โอ๊ยเขต! เนียร์หมายถึงหิวข้าวน่ะ เขตหิวหรือเปล่า"
"ไม่หิว เธอหิวเหรอ" อาณาเขตเอ่ย
"ก็..นิดหน่อย"
"กินไอติมฉันแทนก่อนมั้ย เธอไม่ได้กินนาน ไม่อยากรู้เหรอว่ามันยังอร่อยมั้ย" อาราเขตเอ่ย
ซาเนียร์เบิกตากว้างเ
