ปาหนัน

10

เธออยากถามว่าการเป็นสามีภรรยาต้องทำอะไรแบบนี้ เข้าถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้เลยเชียวหรือ

“เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยนะคนดี” เขาปลอบโยนอ่อนหวาน ลูบไล้มือหนาไปกับเรือนกายสาวที่ตื่นเร่าอยู่กับนิ้วแกร่งของเขา

“อื้อ...”

“ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับพี่ ไม่มีอะไรน่ากลัว เรากำลังทำสิ่งที่น่าอภิรมย์ต่างหากล่ะ ไม่งั้นจะมีพี่มีแก้วออกมาจากท้องแม่ได้ยังไงกัน ป่านนี้มนุษย์คงสูญพันธุ์ไปแล้วล่ะจ้ะ” เขาปลอบโยนแอบอ้างหลักวิทยาศาสตร์มาประกอบว่ามนุษย์ต้องดำรงเผ่าพันธุ์

ก้านนิ้วแกร่งสอดแทรกเข้าสู่กายสาวที่ฉ่ำไปด้วยน้ำหวานอย่างเชื่องช้า ความฉ่ำทำให้ลดแรงฝืดเคืองลงไปได้มาก ความคับแคบที่ตอดรัดดัชนีร้ายทำให้ชายหนุ่มถึงกับครางในความคับแน่นนั้น เขาแทบปริแตกเมื่ออยากจะสอดแทรกแก่นกายอันเจ็บร้าวฝังลงไปในซอกฉ่ำหวานของเธอเสียเดี๋ยวนี้

“เป็นของพี่นะครับ”

“แก้วเป็นของพี่กล้าอยู่แล้วนี่คะ” เธอถามด้วยความสงสัย ทำให้เขาชะงัก

“หมายถึงตอนนี้แก้วเป็นของพี่นะครับ พี่ไม่อยากหักหาญน้ำใจ อยากให้แก้วเต็มใจ” ขณะพูดไปเขาก็เกลี่ยนิ้วกับถ้ำน้ำหวานฉ่ำของเธอไปด้วย

“แก้วเอ่อ... เต็มใจค่ะ ก็พี่กล้าเป็นสามีนี่คะ” เธอพูดแล้วหลบสายตาอย่างเขินอาย รู้สึกถึงนิ้วแกร่งที่วนไล้อยู่ในซอกเนื้ออันฉ่ำเยิ้ม ก่อเกิดความรู้สึกกระสันรัญจวนอย่างยิ่งยวด

ชายหนุ่มได้ฟังแล้วรู้สึกชื่นใจ เขาบรรจงมอบความสุขให้เธอด้วยหัวใจ มือหนาสัมผัสกับซอกทางรักแสนคับแคบ เกลี่ยนิ้วเพื่อให้กุหลาบดอกงามได้เบ่งบานรอรับแสงอรุณอันร้อนแรง ให้เธอได้เติบโตขึ้นอย่างสวยงามในโลกของความเป็นจริง

รสจูบกำซาบซ่านอ่อนหวานเรียกร้องทำให้สาวน้อยระทดระทวยอยู่ใต้วงแขนแกร่ง อ้อมแขนทรงพลังกอดรัดครอบครองเป็นเจ้าของเรือนร่างน้อย หญิงสาวอ่อนระทวยไม่เป็นตัวของตัวเอง มือบางลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังแข็งแรงที่ยังมีเสื้อผ้าครบชุดอย่างเลื่อนลอย

กล้าปอกเปลือกร่างงามตรงหน้าจนหมดสิ้น ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเช่นเดียวกับเธอ กายร้อนผ่าวที่นาบลงมากับเรือนกายสาวทำให้สาวน้อยสะดุ้งหลายต่อหลายครั้งกับสัมผัสวาบหวามที่ได้รับ

ชายหนุ่มไม่ได้หักหาญน้ำใจ แต่เขากลับมอบความสุขล้ำลึกให้แก่สาวน้อยที่ไม่ประสา สัมผัสที่แนบชิดทุกสัดส่วนทั้งอ่อนหวาน อ่อนโยนและซาบซ่านในอารมณ์รัก เธอปล่อยกายปล่อยใจให้เขาครอบครองสุดแต่ใจจะปรารถนา ความคับแน่นที่ตอดรัดจนกายชายแทบแตกปริทำให้กล้ายิ่งภาคภูมิใจที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ

หญิงสาวหัวหมุน เธอถอยสะโพกหนีเมื่อความเจ็บและอึดอัดคับแน่นกำลังจู่โจมเข้ามายังซอกทางรัก คนบนร่างที่มีความอดทนอย่างยิ่งยวดพยายามสอดกายเข้าหาอย่างเนิบนาบและอ่อนโยน น้ำเสียงปลุกปลอบของเขาทำให้เธอเริ่มผ่อนคลาย มือหนาที่ลูบไล้สะโพกผาย ริมฝีปากที่จุมพิตดูดดื่มทำให้เธอหลงลืมความเจ็บปวดที่ได้รับลงไปได้มาก เหลือไว้แต่ความคับแน่นที่สอดประสานกันเป็นหนึ่งสำเร็จได้ในที่สุด

ดาราหัวหมุนคว้าง ความทรงจำทุกสิ่งทุกอย่างบรรเจิดขึ้นมาในหัว เธอจำเหตุการณ์ก่อนหน้าได้เหมือนละครฉากใหญ่ ชายหนุ่มที่แนบชิดฝังกายอยู่บนร่างของเธอ เขากำลังขยับขับเคลื่อนสอดกระชั้นเข้ามาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าหาใช่สามีของเธอไม่ มีหลายครั้งที่ความทรงจำของเธอรางเลือนเหมือนภาพฝัน เธอเห็นบ้านหลังใหญ่ที่แวบเข้ามาในหัว เห็นผู้คนที่แสนจะคุ้นเคยแต่กลับนึกไม่ออก

ผู้ชายคนนี้กำลังหลอกเธอ เขาหลอกเธอ!!!

“คุณ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะคะ” น้ำเสียงที่เปลี่ยนไป แววตาแตกตื่นและเสียงสะอื้นทำให้กล้าชะงักงัน เขายังกักร่างบอบบางไว้ใต้ร่างของเขาอย่างอ่อนโยน สายตามีคำถามมากมาย

“แก้วเป็นอะไรคนดี”

“ฉันชื่อดารา ไม่ใช่แก้ว คุณหลอกฉันทำไมกันคะ” เธอถามเสียงสะอื้น มองสบตาที่คุกรุ่นด้วยแรงปรารถนาของเขา

“พี่ขอโทษ แต่พี่รักเธอจริงๆ นะ”

“รักเหรอคะ” ดาราไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะรักเธอจริง คนรักกันทำไมต้องหลอกกัน

“พี่รักเธอตั้งแต่แรกพบ ตอนที่เธอโดนทำร้ายในครานั้น แต่พี่กลัวว่าจะต้องเสียเธอไปเลยโกหก พี่ยอมรับผิด แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ทำไปไม่ใช่การเสแสร้งแกล้งทำ แต่เป็นความจริงใจจากพี่ สิ่งเดียวที่พี่ต้องการจากเธอก็คือหัวใจดวงนี้” เขาวางมือหนาทาบกับอกซ้าย มองสบตาเธออย่างจริงจังและจริงใจ

“พี่กล้า” ดาราครางด้วยน้ำเสียงสับสน

“พี่ไม่กล้าอยากรู้ว่าเธอเป็นใคร ยากดีมีจนแค่ไหน แต่พี่คิดว่าพี่เลี้ยงเธอได้ เลี้ยงลูกของเราได้”

“ลูกของเรา” ดาราหน้าแดงระเรื่อเมื่อได้ยินเขาเอ่ยเรื่องลูก

“ใช่ พี่อยากมีลูกกับเธอ อยากให้เธอเป็นแม่ของลูก เป็นเมีย พี่รู้ว่าขอมากเกินไป หากวันหนึ่งเธอเกิดจำอะไรขึ้นมาได้ เธออาจจะอยากจากคนต่ำต้อยอย่างพี่ไปก็ได้” เขาพูดเสียงเศร้า เศร้าจนดาราใจอ่อนยวบ

“ดาราไม่เคยคิดแบบนั้น”

“เธอชื่อดาราเหรอ ชื่อเพราะเหลือเกิน” มือใหญ่ไล้ไปตามแก้มนวลอย่างเสน่หา สาวน้อยเอียงอายแต่ไม่ได้หลบเลี่ยงหรือมีท่าทีรังเกียจแม้แต่น้อย

“พี่กล้าขยับออกไปก่อนได้ไหมคะ” เธอยังสัมผัสถึงความแข็งกร้าวของเขาที่ฝากฝังลงมาในใจกลางความเป็นหญิง

“โธ่... คนดี เธอจะให้พี่ขาดใจตายหรืออย่างไร” เขากระซิบเว้าวอน มองสบตาหวานซึ้งอย่างน่าสงสาร ดาราเอียงอาย เธอเผลอตอดรัดเขาจนได้ยินเสียงคราง หญิงสาวเงยหน้ามองคนบนร่างด้วยใบหน้าแดงก่ำ ก่อนจะครวญครางตามเขาไปด้วยเมื่อเขาเริ่มขยับกายรุกเร้าเธออย่างหนักหน่วง

“พี่ไม่อยากให้ครั้งแรกของเธอต้องเป็นแบบนี้ พี่กลัวเธอจะขยาดเรื่องนี้เพราะความรู้สึกเจ็บและแย่กับครั้งแรก”

เขากระซิบบอกอย่างอ่อนโยน ขยับร่างกายฝังในกายเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ดาราหัวหมุนกอดรัดเขาแนบอก ครวญครางเสียงกระเส่าไม่เป็นภาษา

กล้าจับจูงพาหญิงสาวที่เป็นภรรยาทางพฤตินัยของเขาอย่างสมบูรณ์แบบไปสู่เส้นสายรุ้งอันแสนสดใส ก่อนจะกกกอดร่างน้อยอันแสนบอบบางเอาไว้แนบอกด้วยความสุขอิ่มเอมในหัวใจ

“น้องดาเล่าให้พี่ฟังได้ไหมคะ ว่าน้องดาเป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงถูกทำร้ายได้” เขาเอ่ยถามคนในอ้อมแขนหลังเสร็จสิ้นกิจกรรมรักอันแสนวาบหวาม

คนในอ้อมแขนเงยหน้าขึ้นมองเขานิดหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากเล่าเรื่องราวให้ชายหนุ่มฟังอย่างละเอียดไม่คิดปิดบัง กล้าได้ฟังเรื่องราวของคนในอ้อมแขนก็นึกเห็นใจ เขาเข้าใจดีว่าคนเราหากไม่อยากแต่งงานกับคนที่เราไม่ได้รักใคร่ชอบพอจะรู้สึกอึดอัดเช่นไรที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เป็นเขาเองก็คงอยากเลือกคู่ชีวิตด้วยตัวเอง ไม่อยากให้ใครบังคับเช่นนี้ แสดงว่าตอนเดินทางเธออาจจะโดนฉุดกลางทาง เวลานานหลายเดือนเช่นนี้หากแจ้งความจะมีอะไรคืบหน้าไหมนะ กล้าครุ่นคิดในใจ เพราะบรรดาผู้ชายที่ฉุดเธอปิดบังใบหน้ามิดชิด แจ้งความไปตำรวจจะตามจับได้ไหม เพราะเขาเองก็ไม่ได้เห็นหน้าคนร้าย

“พี่รู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย ไม่คู่ควรกับน้องดา”

กล้าเอ่ยบอกคนในอ้อมแขนเมื่อได้รับรู้ประวัติความเป็นมาของเธอ หญิงสาวเป็นถึงลูกสาวของผู้ลากมากดีเก่าสืบเชื้อสายมาจากในรั้วในวัง อีกทั้งฐานะยังร่ำรวยมหาศาล แล้วเขาเป็นแค่ชาวสวนธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น

“ถ้าเป็นเพราะฐานะทางสังคม มันไม่ใช่สิ่งสำคัญเลยค่ะ ถ้าน้องดาจะรักใครสักคน น้องดาจะรักที่เขาเป็นเขา เป็นคนดีดูแลและปกป้องน้องดาได้ ไม่ใช่เพราะฐานะร่ำรวย แต่นิสัยแย่ไม่สามารถดูแลน้องดาได้ อยู่ด้วยกันก็รังแต่จะเป็นทุกข์”

เธอพูดอย่างจริงจังและจริงใจ ชายหนุ่มถึงกับหัวใจพองโต มองสบตาหญิงสาวในอ้อมแขนอย่างซึ้งใจ แม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ความคิดความอ่านนั้นเกินตัวนัก เด็กสาววัยยี่สิบน้อยคนนักที่จะคิดได้ไกลถึงอนาคตเช่นนี้

“พี่ขอโทษที่ดูถูกน้ำใจน้องดา พี่แค่กลัวจะเสียน้องดาไปเท่านั้น แต่ตอนนี้พี่ไม่กลัวอีกแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่จะฟันฝ่าอุปสรรคทุกอย่างให้ได้ เพื่อที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน”

กล้ารู้ตัวดีว่าตนเองไม่คู่ควรกับสาวน้อยในอ้อมแขน