“ไปเดทกันมั้ย” ต้องดาวไม่แม้แต่จะหันมามองคนพูด ในทางตรงข้ามเธอเอื้อมไปหยิบรีโมทย์ทีวีเปิดดูรายการเลื่อนไปเรื่อยๆหาช่องรายการที่อยากดู สักรายการในวันหยุดเพื่อพักผ่อน
“โอ้ย!” ต้องดาวร้องออกมาเมื่อเธอถูกกำปั้นเคาะศีรษะเบาๆลอยมาจากด้านหลังพนักโซฟา เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอ ไบรอัลโน้มตัวลงมาจนใบหน้าเสมอกับต้องดาวที่หันกลับมาจนลมหายใจเป่ารดกันในระยะห่างกันแค่สองสามเซนติเมตร สายตาจับจ้องมองกัน เกือบห้าวันที่ห่างกันความคิดถึงมันเกิดขึ้นแต่ทั้งสองกลับเลือกที่จะเก็บมันเอาไว้ เพราะอย่างไรตอนนี้เขาและเธอก็ได้พบและอยู่ใกล้กันอีกครั้ง
“ไปเดทกันมั้ย” ไบรอัลถามอีกครั้ง ด้วยเสียงบางเบา เมื่อกลิ่นหอมที่เขาหลงใหลเข้าโสตประสาทการรับกลิ่นอย่างเต็มที่
“ไม่” แต่เสียงตอบกลับ กลับไม่มีวี่แววหลงใหลเคลิบเคลิ้มเลยสักนิด
ในทางตรงข้ามต้องดาวกลับต้องการถอยห่างใบหน้าออกมา แต่เธอก็ทำไม่ได้เมื่อถูกวงแขนแข็งแรงล้อมก
