Chapter 02/3: คนอกหักที่เมา…จะทำอะไรก็ได้

1071 คำ

“ก็นั่นสิคะ” ยูกิพยักหน้าเห็นด้วยแล้วหัวเราะแห้งๆ ออกมา “ถ้าอย่างนั้นกลับด้วยกันไหมครับ” เมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาวทั้งสองดูลำบากใจ ชายหนุ่มจึงใจดีรีบเสนอความช่วยเหลือและหันไปถามความเห็นจากเจ้าของรถอย่างไอ้เอ็ม “เอ็มไปส่งพวกเธอหน่อยได้ไหม?” สิหันไปถามเพื่อนของตนที่ลากให้มาเป็นสารถีจำเป็นในครั้งนี้อย่างขออนุญาติ “ได้สิ จะปล่อยให้สาวสวยๆ ทั้งสองคนอยู่ที่เปลี่ยวๆ แบบนี้ได้ยังไงเล่า” “ทั้งสองคนจะไปด้วยกันไหมครับ” สิหันไปถามยูกิและยูริอีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนด้วยนะคะ” ยูกิรีบพูดอย่างเกรงใจ “ไม่เป็นไรครับ” สิตอบสั้นๆ หลังจากที่ทุกคนขึ้นรถกันเรียบร้อยแล้วรถคันหรูก็แล่นไปตามท้องถนนในทันที สิเริ่มเอ่ยถามที่พักของยูกิและยูริ ก่อนจะรู้ว่าทั้งสองพักอยู่ใกล้ๆ กับหอพักของไอ้เอ็ม “ถ้าอย่างนั้นนายไปส่งเราก่อนก็แล้วกันแล้วค่อยไปส่งยูกิกับยูริทีหลัง โอเคไหม?” สิเสนอความคิดเห็น “แน่ใจเหรอว่าจะพารูมมเมทของนายขึ้นไปคนเดียวไหว?” เอ็มถามขณะขับรถคันหรูเลี้ยวมาจอดหน้าหอพักของสิ “ไหวสิ” สิยกยิ้มสบายๆ ทั้งที่ตาเกือบจะปิดอยู่รอมร่อ “นายรีบไปส่งสองสาวเถอะ” “เออ ให้มันจริงเถอะ...เดินดูทางด้วยล่ะ” “อืม” สิพยักหน้าช้าๆ พลางโบกมือลาเพื่อนเอ็ม “ขับรถระวังด้วยล่ะ วันนี้ขอบใจนายมากนะเพื่อน” “ไม่เป็นไร แค่อย่าลืมเลี้ยงข้าวเราก็พอ” “เออ!” พอลากันเสร็จรถBMW คันหรูก็แล่นออกไปทันที สิรภพมองไฟท้ายรถที่กำลังไกลออกไปเรื่อยๆ ก่อนจะหันกลับมามองคนที่ตัวเองกำลังพยุงอยู่ แล้วก็ต้องถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาขยับตัวก่อนจะกระชับมือที่จับแขนและเอวของรูมเมทขี้เมาไว้แล้วค่อยๆ พยุงคนเมาเดินไปที่ลิฟท์ “ทำไม...ทำไมถึงต้องทำร้ายกันด้วย ที่ผ่านมาเรายังรักเธอไม่พออย่างนั้นเหรอ?” อิททิ้งน้ำหนักลงบนตัวของสิพลางบ่นพึมพำไม่หยุด “เมย์...เธอมันผู้หญิงไม่รู้จักพอ” “ครับๆ ” สิรภพได้แต่ตอบรับคำพูดของรูมเมทร่วมห้องอย่างไม่ใส่ใจ “โอ๊ะ! ตั้งใจเดินหน่อย” สิร้องเสียงหลงด้วยความตกใจเมื่ออีกฝ่ายเดินเซจนเกือบจะพาเขาล้ม “นี่...” จู่ๆ อิทก็พูดขึ้นทั้งๆ ที่เดินหลับตา “...” มันจะมาโหมดไหนวะ เมาไม่อยู่ส่วนเมา ยังจะหาเรื่องคุยอีก ดีงามพระรามแปดจริงๆ เลย “นี่” อิทเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ทำไม...ฉัน...ไม่...เจอคนดีๆ...กับเขาบ้างวะ” “คงยังไม่ถึงเวลามั้ง” สิมองคนถามแล้วตอบไปอย่างขอไปที นี่แหละน๊าที่เขาว่ากันว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา…เฮ้อ! “เหรอ...นั่นสินะ...ฮ่าๆ” คนเมาหัวเราะออกมาด้วยความขมขื่น “...” เฮ้อ! ที่ใดมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์ ใจขื่นขมระทมชั่วชีวิต... (นี่มันวลีเด็ดตือโป๊ยก่ายนี่หว่า...) “นี่…นาย” “ว่าไง?” สิขานรับอย่างเซ็งๆ แล้วก็พบว่าตนเองเดินมาถึงหน้าห้องเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มค่อยๆ เอี้ยวตัวดึงกุญแจออกมาจากกระเป๋ากางเกงอย่างทุลักทุเลแล้วก็เปิดประตูห้องเข้าไป แกรก แอด... พอประตูถูกเปิดออกสิรภพก็รีบเดินพยุงรูมเมทขี้เมาเข้าไปในห้องทันที สิค่อยๆ พยุงคนเมาไปนั่งที่โซฟาด้านใน “สิ!” “…” เรียกอะไรนักหนาวะ “สิ...เพื่อนเรา...บอกว่า” อิทพยายามพูดด้วยสติที่เริ่มเลอะเลือน “…” ใบหน้าของสิ “คบผู้หญิง...ถ้าไม่ดี...ให้ลองคบผู้ชายดู” หลังจากที่อิทพูดจบชายหนุ่มก็ค่อยๆ เงยหน้าสบตามองอีกฝ่ายช้าๆ “เอ่อ…อย่างนั้นเหรอ?” สิรภพรีบหลบสายตาอีกฝ่ายแล้วรีบเดินเข้าไปที่ห้องของตนเอง ขณะที่สิกำลังจะปิดประตูมือของอิทก็จับลูกบิดห้องเอาไว้ “นายคิดว่า...ฉันจะคบผู้ชายดีไหม?” คนเมาถาม “ไม่รู้โว๊ย!” ปัง!!! “เมาแล้วเพี้ยนไม่เป็นท่านะอิท” สิรภพส่ายหน้าเอือมๆ แล้วชายหนุ่มก็ต้องตกใจผงะ เพราะรูมเมทเจ้าปัญหาของเขาเดินมาอยู่ด้านหลังเขาเมื่อไหร่ไม่รู้ เข้ามาตอนไหนวะ ตกใจแทบแย่ สิรภพสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะพยายามพูดอย่างใจเย็น “เดี๋ยวเราพานายกลับไปนอนก็แล้วกัน” แต่แทนที่คนเมาจะว่าง่าย เจ้าตัวกลับก้าวเท้าเข้ามาประชิดตัวเจ้าของห้องอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว “สิ...เรา” ร่างสูงโปร่งของอิทค่อยๆ เขยิบเข้าใกล้สิทีละนิดๆ “เอ่อ...นายโอเคไหม?” สิพยายามดันตัวอิทให้ห่างจากเขาช้าๆ แต่ไม่ว่าจะดันยังไงคนอกหักที่เมาไม่ได้สติก็ไม่ยอมถอยห่าง “อิท...เราว่านายเมาแล้วล่ะ” สิพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เพราะเขากำลังถูกอีกฝ่ายคุกคาม ร่างสูงค่อยๆ เขยิบเข้ามาใกล้เขาทีละนิดๆ “นี่...สิ” อิทเรียกชื่อของสิด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเพราะความเมา ทว่ามันกลับดูเซ็กซี่ในความรู้สึกของชายหนุ่ม กว่าสิจะหาเสียงของตัวเองเจอก็เล่นเอาเหงื่อท่วม “มะมี...อะไรเหรอ?” “คบกับฉันไหม?” อิทพูดโพล่งขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “อะไรนะ!” สิถึงกับชะงักอย่างตกตะลึง “นายว่าอะไร...” จุ๊บ!!! กว่าจะรู้ตัวอีกทีสิรภพก็สัมผัสได้ถึงความอ่อนนุ่มบริเวณริมฝีปากที่กำลังทาบทับลงมาที่รีมฝีปากของเขา ความเปียกชื้นระคนฝาดเฝื่อนของรสเหล้าค่อยๆ กระจายไปทั่วปาก กลิ่นแอลกอฮอล์ของอีกฝ่ายค่อยๆ คละคลุ้งผสมปนเปกับลมหายใจของเขาช้าๆ ริมฝีปากร้อนค่อยๆ เลาะเล็มริมฝีปากของสิอย่างเอาแต่ใจ ก่อนที่ลิ้นสากร้อนจะค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปที่ริมฝีปากนุ่มเพื่อเข้าไปหยอกเอินกับลิ้นร้อนของชายหนุ่ม จนสิรภพอดไม่ได้ที่จะหลุดเสียงครางออกมา “อะ...อะ...อืม” ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนราว 15 นาที กว่าที่ทั้งสองจะผละออกจากกัน แต่ก็ยังคงทิ้งร่องรอยไออุ่นไว้จางๆ ที่ริมฝีปากของทั้งสอง “มาคบกันเถอะนะสิ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more