อุ้งปากของพริมาช่างอบอุ่นราวกับอากาศยามสายของฤดูใบไม้ผลิ เขากัดฟันต่อสู้กับความกระสันซ่านเสียวสุดติ่งนั้นอย่างยากลำบาก มือนุ่มขยับเลื่อนขึ้นลงเชื่องช้าด้วยจังหวะเนิบนาบ ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้นเมื่อปากเล็กที่อมส่วนหัวหยักของดุ้นเอ็นและดูดแรงๆ
“โอ้ว... โอ้ว...”
เขาแอ่นหยัดสะโพกเข้าหาใบหน้าหวานเป็นจังหวะ กดศีรษะทุยสวยเข้าหาอย่างลืมตัวเต็มแรง จนปากอิ่มดูดกลืนท่อนชายเข้าไปจนถึงสุดลำคอ
นี่เขากำลังต่อสู้อยู่กับอะไรกัน ความร้อนฉ่าของปฐมบทแห่งเซ็กซ์ หรือว่าความไร้เดียงสาของผู้หญิงที่กำลังดูดอมแท่งเอ็นให้กันนะ
มันวิเศษ ความรู้สึกยามที่ถูกปากนุ่มอบอุ่นค่อยๆ กลืนกินท่อนชายยักษ์เข้าไปในอุ้งปาก มันเหมือนกับว่าโลกทั้งใบที่ห่อหุ้มกายอยู่แตกระเบิด ความกระสันซ่านรุนแรงบังเกิดขึ้นกะทันหัน และมันก็ยากนักที่จะต้านทานความเร่าร้อนของเพลิงสวาทนี้ได้
“โอ้ว... โอ้ว... อมเก่งจังแม่คุณ”
เขาจำได้ว่าตัวเองครางออกม
