เสียงแจ้งเตือนสายเรียกเข้าจากเครื่องมือสื่อสารของใครสักคนดังขึ้น ปลุกให้สองร่างที่เปลือยเปล่ากอดก่ายกันบนเตียงนั้นขยับเคลื่อนไหว
“อืม” เสียงเข้มของคนข้างๆ ตอบรับคนปลายสายที่โทรเข้ามา
(คี อยู่ไหน) เสียงหวานที่ติดอารมณ์หงุดหงิดดังขึ้น
“มีอะไร”
คีตะถามอีกฝ่ายโดยที่เขาไม่ต้องการตอบคำถาม มันไม่จำเป็นเลยที่ต้องบอก เพราะตอนนี้มันไม่เหมือนก่อนหน้านี้แล้ว เขาคนเดิมที่เคยทำตัวเป็นคนดี เป็นคนที่หวังให้เธอคนนี้หันมามองว่าเขานั้นรู้สึกอย่างไร
(โทรหาทั้งคืนไม่รับล่ะ)
เขาพ่นลมหายใจ มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่อีกฝ่ายจะใช้น้ำเสียงหงุดหงิดใส่เขาเวลาที่เขาทำให้เธอไม่พอใจ เขารู้จักกับเธอมาเกือบสิบปี เขารู้ดีว่าตอนนี้เธอกำลังโกรธที่เขาไม่เหมือนเดิม
“ทำงาน”
(งานอะไรทำดึกดื่นขนาดนั้น ไม่เห็นบอกฉัน)
“แล้วสรุปมีอะไร”
เขาถามหลายรอบแล้วก็แค่อยากรู้ว่าโทร.มาทำไม ในเมื่อเธอก็หายไปเกือบอาทิตย์แล้ว ตั้งแต่ที่คบกับผ
