สุดท้ายกลายเป็นรัก

ใครจะไปคิดว่าแฟนที่คบกันมานานจะไปมั่วกับน้องรหัสของตัวเอง… “โทรมาทำไมอีก” (ป็อบอยู่ไหน ฟังพี่ก่อนครับ) “พูดมา” ป็อบพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ความร้อนระอุยังลุกลามอยู่ในโพรงอกถึงแม้ว่าตอนนี้จะนั่งในห้องโดยสารที่เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ (พี่ขอโทษ เมื่อคืนน้องเขามันอ่อยพี่ละพี่ก็เมามาก เลย...) เลวสิ้นดี ยังกล้าไปโทษคนอื่น “เ****นมาก ใช่ไหม” (ป็อบ พูดกันดีๆ) “มันไม่จำเป็นหรอกพี่ไต้ฝุ่น จะเมามากเมาน้อยถ้าคนมันคิดดีแต่แรกมันไม่ทำอย่างนี้หรอก เพราะจิตใต้สำนักมันชั่วทั้งคู่ถึงได้พากันไปทำอย่างนั้น” (พี่ชอบเรานะ ไม่ได้ชอบน้องเขาเลย น้องเขาเข้ามาคุยกับพี่ก่อน) ไอ้ผู้ชายหน้าด้าน ดีแต่โทษคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็ชั่วช้าพอกัน ที่ผ่านมาเธอคุยกับผู้ชายคนนี้ไม่เคยเห็นด้านนี้เลยนั่นอาจเป็นเพราะมันเอาแต่ด้านดีมาหลอกกัน นึกอยากขอบคุณด้วยซ้ำที่พากันเมาแล้วทำให้ได้เห็นด้านนี้ “ก่อนจะโทษเหล้า โทษคนอื่นลองส่องกระจกแล้วดูสันดานตัวเองก่อนเถอะ” (ขอโทษ พี่รู้ตัวว่าทำผิด) เธอถึงกลับหัวเราะขบขันเมื่อได้ยินอีกฝ่ายยอมรับว่าตัวเองผิด (เราไม่เลิกคุยกันนะ ดีกันนะที่รัก) เธออยากจะเอาข้าวเช้าที่ทานมาไม่กี่คำอาเจียนทิ้งเสียตอนนี้กับคำว่าที่รักของคนปลายสาย ก่อนหน้านี้ถ้าได้ยินมันก็คงหวานชื่นลื่นหูอยู่หรอกแต่ตอนนี้มันรู้สึกสะอิดสะเอียนเสียจนแทบทนไม่ไหว “เราไม่ใช่แฟนกัน พี่จะไปเอากับใครมันก็ไม่ผิด แต่มันก็ไม่ควรเป็นคนใกล้ตัวป็อบ แล้วอย่ามาเรียกที่รักเลย จะอ๊วก” (ป็อบ เมื่อคืนพี่พลาดไปจริงๆ ให้โอกาสแก้ตัวได้ไหม) “ไม่จำเป็น” (ป็อบครับ) “ออ ที่จริงป็อบก็ไม่ได้คุยกับพี่คนเดียวนะ อย่าสำคัญตัวผิด” พูดจบเธอก็กดตัดสายทันที Typhoon : พี่จริงจังกับเรานะ Typhoon : ขอโทษ Typhoon : ป็อบครับ Typhoon : ยกโทษให้พี่นะ ต่อไปพี่จะไม่ทำอีกแล้ว เรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมนะครับ Typhoon : พี่ไม่เชื่อหรอกว่าเราจะมีใครคนอื่นนอกจากพี่ โอ๊ย คนอย่างยายป็อบมันไม่มีปัญญาหาผู้ชายแล้วหรือไง เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับประโยคนั้นแต่มันเป็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่โคตรจะเจ็บปวดกับตัวเอง ที่ผ่านมาป็อบก็คุยกับมันคนเดียวนั่นแหละ เวลาคุยกับใครเธอก็คุยแค่คนเดียว ที่พูดไปนั้นก็เพื่อให้เขาเห็นว่าเธอไม่ได้โง่ แต่เธอรู้ตัวว่าโง่มากก็วันนี้ Pop : ขอโทษนะ ทำไมต้องคุยคนเดียว พี่ก็ไม่ได้มีอะไรดีขนาดนั้น ก็ต้องมีตัวเลือกเป็นธรรมดา ป็อบก็อยากจะตอกหน้ามันให้หงาย คนอยากป็อบมันจะแพ้ให้กับเรื่องโง่ๆ แค่นี้ไม่ได้หรอก ไม่มีทาง Typhoon : แล้วมันเป็นใครล่ะ อย่ามาโกหกพี่ดีกว่า พี่รู้ว่าเราชอบพี่มาก งั้นเราไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้ ชั่วไม่พอยังมั่นหน้ามากด้วย ไอ้ใต้ฝุ่น ไอ้ชั่ว! Pop : อยากรู้จักเหรอ ได้สิ วันหลังจะพาไปทำความรู้จักนะ ป็อบพิมพ์ข้อความนั้นเสร็จก็ออกจากหน้าต่างสนทนาด้วยความรู้สึกหงุดหงิด เธอเกลียดที่ผู้ชายคนนั้นรู้ว่าตัวเธอคุยกับมันคนเดียวแล้วก็ชอบมันมากขนาดไหน แต่คอยดูเถอะว่าเธอจะหาผู้ชายคนอื่นมาตอกหน้ามันให้ได้ เอาที่มีดีกว่ามันเป็นร้อยเป็นพันเท่า ต้องตัวท็อปเท่านั้น ท็อปของอะไรก็ค่อยว่ากันอีกที ฝ่ายนั้นก็ยังโทรและส่งข้อความมาขอโทษไม่หยุด เมื่อทนรำคาญเสียงพวกนั้นไม่ไหวหญิงสาวจึงปิดเครื่องไปเพื่อตัดปัญหา ไอ้ผู้ชายเฮงซวย! ยอมรับว่าระหว่างที่คุยกันเธอเองก็รู้สึกดีกับใต้ฝุ่นไปมากแล้วเพราะผู้ชายคนนี้ดีกับเธอมากช่วงที่คุยกัน พาไปดูหนัง กินข้าว พาไปเที่ยวและเกือบจะมีอะไรกันหลายครั้ง แต่เพราะป็อบยังไม่พร้อมเขาเองก็ให้เกียรติกันมาโดยตลอด สร้างภาพว่าเป็นสุภาพบุรุษ มันเลยทำให้ป็อบตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นโดยไม่ได้เผื่อใจไว้ว่าจะมาเจอเรื่องอย่างนี้ พอเจอเข้ามันก็เจ็บเป็นสองเท่า เพราะคนที่ทำเธอคือน้องรหัสและผู้ชายที่ตัวเองตกหลุมรัก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นมันจะไม่รู้สึกแย่เท่าตอนนี้เลย