“ท่านต้องการอะไร ขยับออกไปหน่อยดีหรือไม่” ว่าพลางขยับตัวหนี หลี่เหวินหลางก็ไม่ได้ตามติดเพียงมองนางด้วยรอยยิ้มหวาน
“ข้าหาได้ต้องการสิ่งใด ข้าแค่ต้องการทำดีกับเจ้าให้มากเท่านั้น” เห็นนางมองมาด้วยความสงสัยหลี่เหวินหลางก็ฉีกยิ้มและอธิบายต่อว่า
“ข้าลองตรองดูแล้ว ข้าใจร้ายกับเจ้ามากจริง ๆ ข้าเป็นบุรุษมิสมควรพูดจาว่าร้ายเจ้าเช่นนั้น ข้าขอโทษนะเซียนเซียน ที่ผ่านมาเจ้าต้องเจ็บปวดและทุกข์ใจมากเลยใช่หรือไม่” ไป๋ฟางเซียนมองสบตาคมของอีกฝ่ายอยากรู้ว่าเขาคิดทำอะไรอีก ทว่าก็เจอเพียงสายตารู้สึกผิดของแม่ทัพหนุ่มอย่างเดียว
“ข้าขอโทษเจ้าเซียนเซียน การกระทำครั้งเก่าก่อนข้าไม่สามารถแก้ไขหรือย้อนเวลากลับไปได้ ทว่าวันนี้และตลอดไปข้าจะทำดีกับเจ้า เราแต่งงานกันแล้วก็ควรผูกใจสมัครรักใคร่ซึ่งกันและกัน ข้าจึงได้ทำดีกับเจ้า หวังว่าเจ้าจะไม่รังเกียจ เพราะต่อจากนี้และตลอดไปข้าคงจะทำเช่นนี้ ข้ารู้ว่าเจ้าคงไม่ชินกับค
