โจวฮูหยินที่เห็นบุตรสาวเป็นเช่นนี้นางก็ไม่รู้ว่าจะกล่าวสิ่งใด ยิ่งนึกถึงคำผู้เป็นสามีก็ยิ่งทอดถอนใจ
‘บอกเฟิ่งเอ๋อร์หักใจเสียบ้าง อย่าให้นางสร้างปัญหาให้มากนัก แล้วเจ้าแม่ทัพหลี่ผู้นั้นก็ให้ห่างเสียบ้างเถิด ใต้หล้านี้ยังมีบุรุษที่ดีอีกมาก สักวันนางจะเจอคนที่คู่ควร’
‘เหตุใดเล่าเจ้าคะท่านพี่ แม่ทัพหลี่ก็เป็นบุรุษรูปงามและดีพร้อมเหมาะสมกับเฟิ่งเอ๋อร์ยิ่ง ทั้งบุตรสาวของเราก็รักแม่ทัพหลี่เสียยิ่งกว่าอะไร ท่านพี่จะให้ข้าหักห้ามนางได้อย่างไรเจ้าคะ’
‘ข้าสั่งสิ่งใดก็ไปทำตามนั้น เพื่ออนาคตของบุตรสาวเจ้าและตระกูลโจว บอกนางให้เลิกเกาะแกะและตัดอกตัดใจกับหลี่เหวินหลางเสีย!’
ยามนั้นนางไม่แม้แต่จะเข้าใจ ว่าเหตุใดสามีของนางถึงดูอารมณ์เสียนัก ทั้งยังกังวลแปลก ๆ แต่เมื่อถามสิ่งใดไปก็ไม่ได้คำตอบ จึงได้แต่ถอยร่นออกมา และประวิงเวลาไม่พูดจากับบุตรสาวเสียที ยามนี้เมื่อเรือนลูกสาวเกิดเสียงดังจึงได้นึกเป็นห่วงแ
