EP.19 ฝึกงานด้วยปาก NC
เนื้อหาต่อจากเดิม
เด็กสาวถูกมาเฟียหนุ่มถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจนหมดทุกชิ้น ทำให้ตอนนี้เธอต้องอยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่าและนอนอ้าขาอยู่บนเตียงโดยที่คิริวนั้นถอดแค่เพียงกางเกงชิ้นเดียว
สวบ!
ใจกลางของเด็กสาวถูกรุกล้ำด้วยแก่นกายของมาเฟียหนุ่มอย่างไม่ทันตั้งตัว จนทำให้เธอนั้นต้องกัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้เพื่อคลายความเจ็บ
“อื้ออ~”
“อ้าส์!”
“อึก!” เด็กสาวกัดฟันทนความเจ็บและความจุกที่คิริวกำลังมอบให้เธอและพยายามปรับให้ตัวเองมีอารมณ์ร่วมกับเขาเพื่อที่เธอนั้นจะได้ไม่รู้สึกเจ็บไปมากกว่านี้
ตับ ตับ ตับ
“อึก! อื้อๆ~” เมื่อเด็กสาวเริ่มมีอารมณ์ร่วมเธอนั้นก็เริ่มส่งเสียงครางออกมาเบาๆพร้อมกับตวัดแขนล็อกที่ต้นคอของคิริวเอาไว้ด้านบน
“มีอารมณ์ก็คาง!”
“อึก! มะ..ไม่ได้เสียว~”
“หึ!” คิริวยกยิ้มอย่างเย้ยหยันก่อนจะใช้นิ้วโป้งของตัวเองบดขยี้ไปที่จุดเสียวของเด็กสาว จนเธอนั้นต้องค่อยๆส่งเสียงครางออกมาเบาๆ
“อะ..อ๊าส์! อึก~ อื้ออ~”
“ไม่เสียวก็อย่าคาง!” คิริวพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับจงใจกลั่นแกล้งเธอจนทำให้เธอนั้นต้องยอมส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่อายปาก
“อ๊าส์ๆ! อึก สะ..เสียวแล้ว~”
ตับ ตับ ตับ
“อื้ออๆ อึก! จะ..จุกๆ~อ๊าส์~”
“อ้าส์! เสียวหัวฉิบ!” เขาพูดออกมาอย่างไม่อายปากและเริ่มซอยสะโพกของตัวเองเร็วขึ้นจนเด็กสาวนั้นทนแทบไม่ไหวแล้ว
“จะ..จะเสร็จแล้ว อะ..อร๊ายยย~” เด็กสาวบอกกับคิริวอีกครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาอย่างอัดอั้นไม่ได้
ปัก ปัก ปัก
“อ้าาาาส์!” คิริวเน้นแรงกระแทกอีกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองตามเด็กสาวออกมา ซึ่งครั้งนี้เขานั้นไม่ได้ดึงแก่นกายออกมาปลดปล่อยน้ำรักด้านนอก แต่ปลดปล่อยเอาไว้ในร่างกายของเด็กสาวจนเธอนั้นรับรู้ได้ถึงความอุ่นที่ท้องน้อย
“ทะ..ทำไมไม่เอาออกมาปล่อยข้างนอกเหมือนทุกครั้ง!”
“ขี้เกียจ!”
โบ๊ะ! คิริวพูดพลางดึงแก่นกายออกก่อนจะตามมาด้วยเสียงลามกดังขึ้น ทำให้เด็กสาวนั้นต้องรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
“บ้าชะมัด! ต้องกินยาคุมอีกแล้วสินะ!” ทันทีที่เด็กสาวเข้ามาในห้องน้ำเธอจึงบ่นขึ้นทันทีก่อนจะรีบชำระล้างร่างกายของตัวเอง โดยที่ตอนนี้ความมึนเมาของเธอนั้นแทบหายไปหมดแล้ว
ปัง! ปัง! ปัง!
“จะนอนในห้องน้ำหรือไง!”
แกร็ก! เมื่อเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเปิดประตูห้องน้ำออกมาทันที ก่อนจะเห็นว่าคิริวนั้นมีผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอวของเขาอยู่
“งะ..งั้นหนูกลับก่อนแล้วกันนะคะ!”
“…”
“ไม่ห้าม แสดงว่าไปได้ งั้นไปนะคะ!”
“จะไปไหนก็ไป แล้วอย่าขัดคำสั่งของฉัน!”
“สั่ง? สั่งอะไรคะ?”
“ถ้าเธอยังคุยกับมันฉันจะกระแทกจนเธอช้ำใน แล้วลบไลน์มันไปซะถือว่าฉันเตือนเธอครั้งที่2!”
“คุย? กับใครล่ะคะไม่บอกจะรู้ไหม!”
“ไอ้อิฐ!”
“ระ..รู้ได้ไงคะว่าหนูคุยไลน์! พี่ริวแอบดูโทรศัพท์หนูเหรอคะ!”
“…” คิริวไม่ได้ตอบอะไรเด็กสาวกลับไปแต่เดินเข้าไปในห้องน้ำแทน ทำให้เด็กสาวที่เห็นเช่นนั้นต้องบ่นขึ้นมาอีกครั้ง
“มีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับของเรา! นิสัยไม่ดี!” เธอว่าให้คิริวก่อนจะรีบหยิบกระเป๋าของตัวเองเดินออกมาจากห้อง แต่เมื่อเธอลงมาชั้นสองกับพบกับอิฐที่ยังคงยืนอยู่ที่เดม
“พี่อิฐ~”
“ให้พี่ไปส่งไหม พี่ไม่บอกเพื่อนเราหรอก”
“ไปก็ได้ค่ะ” เด็กสาวยอมตกลงเพราะหากเธอไม่ให้อิฐไปส่งเธอก็คงจะต้องนั่งรถเมล์กลับบ้านเอง
บทสนทนาบนรถ
“ไอ้ริวมันทำอะไรเราหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ~”
“มีอะไรบอกพี่ได้นะ พี่ช่วยเราเอง”
“ขอบคุณมากนะคะ”
“ครับ” เมื่อไม่มีใครต่อบทสนทนาอิฐจึงเปลี่ยนบรรยากาศเป็นการเปิดเพลงแทนจนกระทั่งรถของอิฐมาจอดที่หน้าบ้านของคิริว
“พี่อิฐรู้จักบ้านลุงโรมันด้วยเหรอคะ”
“ครับ เข้าบ้านเถอะดึกแล้ว”
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ”
“พี่เต็มใจ”
“ขอบคุณนะคะ” เด็กสาวกล่าวของคุณรุ่นพี่อีกครั้งก่อนจะรีบลงจากรถและเข้าไปในรั้วบ้าน
1 อาทิตย์ผ่านไป
วันนี้เป็นวันที่3ที่เด็กสาวนั้นต้องมาฝึกงานที่บริษัทของคิริวโดยมีเพื่อนๆของเธอพ่วงติดมาด้วย ซึ่งตอนนี้ทั้งสามคนกำลังนั่งฟังรุ่นพี่สอนงานอยู่
คลืดดดด คลืดดดดด
ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เธอต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าของคิริว
“ตอนพี่สอนงานอย่าเล่นโทรศัพท์สิ” เป็นเสียงของรุ่นพี่ที่สอนงานที่พูดขึ้นฉุดให้บีน่าต้องรีบเก็บโทรศัพท์ลงทันที
กริ้งงงง! กริ้งงงง!
ผ่านไปราว1นาทีโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของพนักงานรุ่นพี่ก็ได้ดังขึ้น
“ค่ะท่านประธาน”
“ค่ะๆ จะให้น้องไปเดี๋ยวนี้ค่ะ!”
“บีน่าท่านประธานให้เราไปหา”
“ไม่ว่างค่ะ ฝึกงานอยู่”
“ไปเถอะ เขาโทรหาเราไม่ใช่เหรอเมื่อกี้ พี่ไม่รู้ เรารีบไปหาเขาเถอะเดี๋ยวพี่ซวย”
“ก็ได้ค่ะ” เด็กสาวถอนหายใจออกมาอย่างปลงตกก่อนจะรีบเดินออกมาจากห้องทำงานและตรงไปที่ห้องทำงานของคิริว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา!” เสียงอนุญาตดังขึ้นที่ลำโพงหน้าประตู ทำให้เด็กสาวต้องเปิดประตูเข้าไปก่อนจะเห็นว่าคิริวกำลังเดินมานั่งที่โซฟา
“มีอะไรคะ”
“มานี่” เมื่อเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นเธอจึงถอนหายใจออกมาอีกครั้งก่อนจะเดินเข้าไปหาเค้า
“มีอะไรคะ”
“นั่ง” คิริวพูดพลางชี้ไปที่พื้นระหว่างขาของเขา เด็กสาวที่เห็นเช่นนั้นจึงเบิกตากว้างขึ้นทันทีพร้อมกับพูดออกมา
“ทะ..ทำไมต้องนั่งตรงนั้นด้วยละคะ!”
“อย่าตั้งคำถาม! นั่งลง!”
“มะ..ไม่เอาค่ะ!”
“1ถึง3 ไม่งั้นฉันจะให้เธอใช้มากกว่าปาก!”
“จิ๊!” เธอส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างหงุดหงิดแต่ก็ยอมนั่งลงที่พื้นระหว่างขาของเขา ก่อนที่คิริวนั้นจะปลดเข็มขัดและถกกางเกงของตัวเองลง จนทำให้แก่นกายของเขาผงาดขึ้นมา
“หนูมาฝึกงานนะ!”
“หึ! นี่คือหนึ่งในการฝึกงานของเธอ! ทำซะ!”
“พี่ริว!”
“ฉันไม่ใช่พี่เธอ! ทำ!”
“อื้อออ!” เด็กสาวร้องท้วงขึ้นเมื่อเธอถูกคิริวกดศีรษะจนเธอนั้นต้องยอมอ้าปากเพื่อให้แก่นกายของเขาเข้ามาในปากของเธอ
“อย่าคิดจะกัด! ไม่งั้นฉันเอาเธอตาย!”
“อื้อ! อื้อๆ!” เสียงของเด็กสาวดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่เธอนั้นจะเริ่มทำตามคำสั่งของเขา
อ๊อก อ๊อก อ๊อก!
“อ้าส์! ดูดด้วย!”
จ๊วบ!
เด็กสาวยอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ซึ่งการกระทำของเธอนั้นทำให้คิริวต้องส่งเสียงครางออกมาพร้อมกับกำเส้นผมของเด็กสาวเอาไว้
อ๊อก อ๊อก อ๊อก
“อ้าส์! ลึกๆ!”
“อื้ออๆ!” เด็กสาวร้องท้วงขึ้นเมื่อเธอถูกคิริวกดศีรษะจนลูกกระเดือกของเธอชนเข้ากับหัวเห็ดที่อยู่ในปากของเธอ
“เร็วกว่านี้!”
อ๊อก อ๊อก อ๊อก!
“อ้าาาาาส์!” ในที่สุดคิริวก็ปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาสู่ปากของเด็กสาว ซึ่งเขากดศีรษะของเธอเอาไว้เพื่อจงใจให้เธอนั้นกลืนน้ำรักของเขาลงคอ
“กลืนลงไป”
“อื้อออ!” เธอขัดขืนอยู่นานสองนานก่อนจะยอมกลืนน้ำรักลงคอในที่สุด..
ฝึกงานวันแรกๆแปลกๆนะ5555
ฝากกดหัวใจ+กดให้ไรท์ด้วยน้า
รีไรท์เมื่อ 20/9/2566