EP.18 ไอ้โรคจิต

1440 คำ
EP.18 ไอ้โรคจิต Prat บีน่า เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมงตอนนี้เด็กสาวกำลังนั่งดื่มกับเพื่อนๆของเธออยู่โดยที่คุยแชทไลน์กับอิฐไปด้วยพลางๆ “นี่มึงคุยกับพี่อิฐจริงจังเหรอวะ” ไอด้าเอ่ยถามขึ้นเมื่อเธอเห็นชื่อเจ้าของแชท “ก็คุยๆไปก่อน ดูๆเขาก็หน้าตาเจ้าชู้พอสมควร ใช่ไหมหิน” “ไม่รู้ว้ะ แต่ถ้ามันทำบีเสียใจก็คงต้องเจอกันหน่อย” “แหม๋! ปกป้องเป็นเมียเลยนะมึงเนี่ยอีหิน!” “กูก็ปกป้องมึงทุกคนนั่นแหละ! ใช่ไหมธิดา” “อื้ม ใช่ๆ~” ในขณะที่พวกเธอกำลังนั่งดื่มกันอยู่นั้นจู่ๆก็มีใครบางคนเดินเข้ามาหาพวกเธอ ซึ่งเขาคนนั้นคือ อิฐ พี่ชายของหินนั่นเอง “ไงครับสาวๆ” “อ่าวพี่อิฐ!” “เจอหน้าพี่ต้องตกใจขนาดนั้นเลยหรือไงเรา” “เปล่าค่ะ~ แสดงว่าหลอกถามหนูใช่ไหมเนี่ย!” “5555 ครับ ก็อยากเจออ่ะ” “เห็นผมบ้างป้ะเนี่ยเฮีย! ทักแต่หญิง!” “เออๆ มาไม่เห็นบอกกูเลยนะมึงอะ!” “ว่าแต่เฮียมากับใครอะ” “พวกไอ้ฟอร์ด ไปนั่งด้วยกันไหมสาวๆพี่จองโซนVIP ไว้อะ” “ถ้าชวนไปนั่งด้วย คืนนี้พี่ต้องเลี้ยงนะคะ” ไอด้าพูดพลางเข้าไปควงแขนบีน่าเอาไว้ “สบายครับ ปะไปนั่งโต๊ะพี่กัน” “เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่ง ไปด้วยกันปะ” “ไปดิ ธิไปไหม” “ไปสิ” หลังจากนั้นทั้งสามสาวจึงพากันเดินมาห้องน้ำทันที พวกเธอสลับกันเข้าเพราะคนต่อคิวกันค่อนข้างเยอะเนื่องจากวันนี้เป็นคืนวันเสาร์ ในขณะที่บีน่าและไอด้ากำลังยืนรอธิดาเข้าห้องน้ำอยู่นั้น จู่ๆเด็กสาวก็นึกขึ้นได้ว่าคิริวเข้ามาในคลับนี้พร้อมเธอแต่ทว่าเมื่อเธอนั่งดื่มได้สักพักเธอกับไม่เห็นเขาแล้วไม่ว่าจะโซนไหนก็ตาม “มองหาอะไรอะบี” “ปะ..เปล่าๆ” “ว่าแต่ฉันไม่เห็นพี่ริวเลยนะ เข้ามาพร้อมกันไม่ใช่เหรอ” “ไม่รู้อะ อย่าไปสนใจเขาเลย” “มาแล้วจ้า ไปกัน” เป็นเสียงของธิดาที่พูดขึ้นพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ “ปะ” เมื่อสามสาวพากันเดินมาถึงโซนVIP โต๊ะของอิฐ พวกเธอก็ต้องพบกับชายหนุ่มอีก2คนที่เธอนั้นไม่รู้จัก แต่คงเดาไม่อยากว่าพวกนั้นเป็นเพื่อนของอิฐ “นั่งเลยค่ะสาวๆ นี่เพื่อนพี่ไอ้ฟอร์ดกับไอ้เฟรนด์” “สวัสดีค่ะพี่ๆ” “ไอด้า คนนี้ธิดา ส่วนคนนี้ บีน่า ที่กูเล่าให้พวกมึงฟัง” “อะไรคะ! นินทาอะไรหนูคะพี่อิฐ!” “เปล่าสักหน่อย พี่แค่บอกพวกมันว่าพี่ปิ้งสาวอยู่คนหนึ่งเธอสวยมากก็แค่นั้นเอง” “แน่ะ! โกหกหรือเปล่าคะ” “จริงๆไม่เชื่อถามพวกมันสิ” “มันโกหกครับน้องบี” “เชี้ยฟอร์ด!” “5555 มันชมน้องจริงๆ เพื่อนพี่มันไม่เอาผู้หญิงมาพูดเสียๆหายๆหรอก” “แล้วไปค่ะ!” หลังจากนั้นทุกคนในโต๊ะก็ต่างพูดคุยกันจนกระทั่งเวลาผ่านไปอีก1ชั่วโมง คลืดดดด คลืดดดดด ในขณะที่เด็กสาวกำลังนั่งดื่มอยู่นั้นจู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ได้สั่นขึ้นพร้อมกับปรากฏชื่อของคิริวผู้ที่โทรเข้ามา มีสายเรียกเข้าจาก คนใจร้าย! “ใครโทรมาเหรอคะ” อิฐเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขาเห็นจอโทรศัพท์ของบีน่ามีสายเรียกเข้า “พี่ที่บ้านค่ะ” “ไม่รับเหรอ” “ไม่ค่ะ” ทันทีที่เด็กสาวพูดจบเธอจึงกดตัดสายของคิริวไปทันที แต่ไม่ทันที่เธอนั้นจะได้วางโทรศัพท์หน้าจอเธอก็ปรากฏข้อความจากไลน์ของคิริวขึ้นอีกครั้ง คิริว : ได้ส่งรูปภาพ คิริว : มาหาฉันข้างบน เมื่อเธอเห็นว่าคิริวส่งภาพมาก็ทำให้เธอนั้นรู้ทันทีว่าภาพที่ส่งมานั้นคือภาพอะไร บีน่า : อยู่ตรงไหนหนูจะรู้ไหมคะ! คิริว : มีชื่อหน้าห้องชั้นสอง อย่าให้ฉันไปตามถึงที่ บีน่า : บ้าอำนาจ! เมื่อเด็กสาวตอบแชทคิริวเสร็จแล้วเธอจึงเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าทันทีพร้อมกับกระซิบไปที่หูของไอด้า “ฉันต้องไปหาพี่ริว ยังไงแกกลับก่อนได้เลยนะ” “เขายังอยู่นี่เหรอ” “เห็นบอกให้ขึ้นชั้นบน” “หืม ถึงขนาดเปิดห้องเลยเหรอ!” “ชู้ววว! เบาๆสิ!” “มีอะไรกันสองคนนี้” หินเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวทั้งสองของตัวเองซุบซิบกัน “เรื่องของผู้หญิงย่ะ!” “หนูต้องกลับก่อนนะคะพี่อิฐ พอดีพี่ชายสั่งให้กลับบ้านค่ะ” “ไอ้รันน่ะเหรอ” “รู้จักด้วยเหรอคะ” “พี่ไปแข่งรถสนามมัน แล้วไอ้รันเหรอที่มารับ” “พี่ริวค่ะ ยังไงขอตัวก่อนนะคะ” “ให้กูไปส่งไหม” “ไม่เป็นไรหิน ฉันฝากไอด้ากับธิดาด้วย” “อืม เจอกันที่มหาลัย” “โอเคๆ” เมื่อเด็กสาวพูดจบเธอจึงเดินออกมาที่ทางออกทันที แต่ทว่าเธอนั้นไม่ได้ออกไปไหนและเดินหลบๆเข้าๆในร้านอีกครั้งก่อนจะรีบหาทางขึ้นไปบนชั้นสอง ห้องคิริว (ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต) “ลูกค้าประจำหรือไงกัน!” เธอบ่นขึ้นอีกครั้งก่อนจะยกมือขึ้นมาเคาะประตู แต่ไม่ทันที่เธอนั้นจะได้เคาะประตูห้องก็ถูกเปิดออกมาจากด้านในจนทำให้เธอนั้นต้องตกใจ “อุ๊ย! ขะ..ขอโทษค่ะ~” “บีน่า.. มาหาไอ้ริว?” “ชะ..ใช่ค่ะ” เด็กสาวงุนงงเล็กน้อยที่ชายหนุ่มตรงหน้ารู้จักชื่อของเธอ “เข้ามา!” เป็นเสียงของคิริวที่ดังขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องรีบเดินเข้าไปทันที “พี่รัน..” “ขึ้นมาทำอะไร” “พี่ริวไลน์ตามหนูค่ะ พอดีหนูดื่มอยู่กับเพื่อนข้างล่าง” “ตามมา!” “ค่ะ~” เด็กสาวทำได้แค่ทำตามคำสั่งของคิริวคือเดินตามเขาไปอีกห้อง แต่ยังไม่ทันที่เธอนั้นจะได้ออกมาเธอกับถูกคิรันดึงแขนเอาไว้ซะก่อน “ไม่ต้องไป” “…” เสียงของคิรันทำให้คิริวนั้นต้องหันกลับมามองเขา “กูบอกให้มึงเลิกทำ” “ปล่อย!” “เห้ยๆ! มึงสองคนจะมาทะเลาะกันเพราะผู้หญิงทำไมเนี้ย! ไอ้รัน นั่นของพี่มึงมึงไม่เคยทำแบบนี้นะ” “…” คิรันไม่ได้โต้ตอบอะไรวิลเลียมกลับไป เนื่องจากที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะว่าไม่อยากให้เด็กสาวสดใสอย่างบีน่าต้องถูกทำร้ายจิตใจ เพราะเขาเองก็รู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไม่สามารถช่วยเธอลบรูปได้ “มะ..ไม่เป็นไรค่ะพี่รัน” เด็กสาวว่าพลางดึงแขนของตัวเองเบาๆทำให้คิรันต้องยอมปล่อยมือของเธอให้เป็นอิสระ “ไป!” แขนของเด็กสาวถูกกระชากอีกครั้งด้วยแรงดึงของคิริว และตอนนี้คิริวนั้นก็กำลังจะพาเธอเดินขึ้นไปชั้นที่สาม แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเจอกับอิฐที่กำลังยืนอยู่ที่บันไดชั้นสอง “พี่อิฐ” “พี่เป็นห่วงเลยตามมา” “บีไม่เป็นไรค่ะ พี่อิฐกลับไปหาเพื่อนๆเถอะค่ะ” “มีอะไรให้พี่ช่วยไหม” “อย่าเสือก!” เมื่อคิริวพูดจบเขาจึงก้าวเท้าเดินอีกครั้งและตรงขึ้นไปชั้นสาม ซึ่งเป็นชั้นที่มีการ์ดกั้นบันไดอยู่ ทำให้อิฐไม่สามารถตามขึ้นไปได้ ตุบ! ทันทีที่เข้ามาในห้องเด็กสาวก็ถูกเหวี่ยงให้นั่งลงบนที่โซฟาทันที ซึ่งแรงกระแทกทำให้เธอนั้นรู้สึกจุกเล็กน้อย “อึก! จุกนะคะ~” “เลิกยุ่งกับไอ้อิฐซะ!” “คะ? พี่มีสิทธิ์อะไรมาสั่งหนูคะ” “หึ อยากให้ฉันพูดว่าเธอเป็นเมียหรือไง!” คิริวว่าพลางบีบไปที่แก้มของเด็กสาวจนเธอนั้นต้องจับมือของเขาเอาไว้ “อื้อ! จะ..เจ็บ!” “ตราบใดที่ฉันยังสนุกกับร่างกายของเธออยู่ เธอห้ามยุ่งกับใครทั้งนั้น!” “อื้อ!” ทันทีที่คิริวพูดจบเขานั้นก็ก้มลงมาประกบจูบริมฝีปากของเด็กสาวทันที ซึ่งแรงจูบของเขาทำให้เด็กสาวถึงกับปากแตกเพราะเขากัดไปที่ริมฝีปากของเธอ.. “ไอ้โรคจิต!” “เออ! ทนให้ไหวแล้วกัน!” EP.ต่อไปมี NC ฝากกดหัวใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยนะคะ??? รีไรท์เมื่อ 20/9/2566
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม