ตอนที่ 8
1010 คำ
บัวรินที่นั่งตัวลีบเงียบงันอยู่ในรถคันงามของ ภวินท์มาตลอดทาง มือเล็กที่ประสานกันบนตักบีบกันแน่นตลอดเวลา
นี่ภวินท์กำลังจะพาหล่อนไปที่ไหนกันนะ
คำถามนี้ดังขึ้นในใจตลอดเวลา แต่ก็ไม่มีคำตอบใดให้ความกระจ่างใจได้เลย
จนกระทั่งรถหรูสีดำเงาวับจอดสนิทที่หน้าโรงแรมโอ่อ่าแห่งหนึ่ง
ภวินท์ปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัว และหันมามองหล่อน
“ลงมา”
“เอ่อ... คุณไบร์ทมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ”
รอยยิ้มเยาะหยันที่ผุดขึ้นบนมุมปากหยักสวยของภวินท์ มันเขย่าโสตประสาทของบัวรินให้แตกกระเจิงได้ดีเหลือเกิน
“เดี๋ยวเธอก็รู้”
แล้วภวินท์ก็ก้าวลงไปจากรถ โดยที่บัวรินจำต้องตามลงไปอย่างไม่มีทางเลือก
ภวินท์พาหล่อนเข้ามาภายในโรงแรมหรู จากนั้นก็พาขึ้นลิฟต์ตรงไปยังห้องๆ หนึ่ง ซึ่งพอเจ้าของห้องเปิดประตูออกมา บัวรินก็จำได้ทันทีว่าเป็นใคร
คู่ขาของภวินท์นั่นเอง...
บัวรินที่ยืนอยู่ด้านหลังของภวินท์ทำหน้าไม่ถูกเลย เมื่อทั้งคู่ดูดปากกันเสียงดังจ๊วบจ๊าบโดยไม่แคร์สายตาของใคร แม้แต่สายตาของหล่อน
หลังจากดูดปากกันจนอิ่มเอมแล้ว ภวินท์ก็หันหน้ามามองหล่อน ใบหน้าหล่อเหลาเปื้อนรอยยิ้มของผู้ชนะ
“เข้ามานั่งรอข้างในก่อนสิ”
“เอ่อ...”
หล่อนอึกอัก แต่ก็ถูกภวินท์กระชากแขนให้เข้าไปในห้องนั้นด้วยกัน
บัวรินเลือกไปนั่งตัวลีบบนโซฟาหน้าจอโทรทัศน์ ในขณะที่ภวินท์กับคู่ขาผมทองคนที่ดูดปากกันหน้าประตูห้องกอดรัดกันนัวเนีย
โชคดีนะที่ตอนนี้เหลือแค่คู่ขาผมทองเพียงคนเดียว ไม่งั้นหล่อนไม่อยากจะนึกภาพต่อเลย
“ไบร์ทพาเด็กนี่มาด้วยทำไมคะ หรือว่าจะเอามาแจมด้วยกัน ก็ดีนะคะ เพราะตอนนี้แอนนี่ยังไม่กลับมาเลย...”
สายตาของคนทั้งคู่จับจ้องมองมาที่บัวริน จนบัวรินหน้าตาตื่น
ภวินท์หัวเราะร่วน
“ผมไม่นิยมมีเพศสัมพันธ์กับแม่ชี เราเข้าไปสนุกกันเถอะ”
คู่ขาผมทองของเขาหัวเราะคิกคักและเริ่มต้นลูบไล้เนื้อตัวของภวินท์
บัวรินรีบก้มหน้าทันที เพราะรู้สึกอับอายเหลือเกิน
“เธอนั่งรอฉันอยู่ตรงนี้นะ แล้วอย่าส่งเสียงทำให้ฉันเสียอารมณ์ล่ะ”
ภวินท์ออกคำสั่ง ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องพักอีกห้องที่อยู่ห่างออกไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
นี่เรามาทำอะไรที่นี่เนี่ย?
บัวรินถามตัวเองด้วยความเจ็บช้ำ ดวงตามองจ้องไปที่ประตูห้องที่ตอนนี้ปิดสนิทอยู่
ข้างในนั้น...
ภวินท์กับคู่ขาของเขาคงกำลังนัวเนียกันอย่างดุเดือดเลือดพล่าน
“อ๊า... อู๊ยยยย... อา... ไบร์ท... ไบร์ทขา... เสียวจังค่ะ อ๊า...”
เสียงครวญครางของผู้หญิงผมทองคนนั้นดังแว่วมาเข้าหู ตอกย้ำว่าสิ่งที่หล่อนคิดนั้นมันคือความจริง
“อู๊ยยย... ใหญ่... ยาว... แข็งสุดๆ เลยค่ะ อ๊า... อา... ซี๊ดดด...”
บัวรินยกมือขึ้นปิดสองหูของตัวเองเอาไว้ หน้าตาแดงระเรื่อ เพราะอับอายกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น
หล่อนอยากออกไปจากที่นี่...
ไม่อยากได้ยินเสียงครางพวกนี้เลย...
ขณะที่หล่อนกำลังลุกขึ้นจากโซฟา เพราะตัดสินใจจะออกไปรอภวินท์ที่หน้าประตูห้อง แต่ ภวินท์ก็โผล่หน้าออกมาจากประตูห้องนอนเสียก่อน พร้อมกับเรียกหล่อน
“บัวริน ไปซื้อถุงยางให้หน่อย มันแตก”
“เอ่อ...”
“ยังจะมาอ้ำอึ้งอยู่อีก ไปซื้อถุงยางให้หน่อย เร็วเข้า เอามาหลายๆ อันเลยนะ”
“บัว... ซื้อไม่เป็น คือว่าบัว...”
“ไปซื้อมาเถอะน่ะ เอาไซส์ใหญ่สุดนะ อย่าช้าล่ะ เร็วๆ”
บัวรินไม่มีทางปฏิเสธคำสั่งของภวินท์ได้ จึงต้องรีบทำตามคำสั่ง
“ค่ะ... เดี๋ยวบัวมาค่ะ”
“เร็วๆ ล่ะ”
หญิงสาวรีบผลุนผลันออกไปจากห้องด้วยความรีบร้อน เพราะกลัวจะไปซื้อถุงยางช้าไม่ทันใจเจ้านายหนุ่ม
บัวรินวิ่งกระหืดกระหอบออกมาจากลิฟต์ตัวใหญ่ และรีบเข้ามาในห้องพักด้วยความรีบร้อน
“คุณไบร์ทคะ มา... มาแล้วค่ะ...”
หล่อนเดินไปหยุดหน้าห้องพักที่ภวินท์กับคู่ขาอยู่ภายใน
ประตูห้องเปิดออก และร่างสูงใหญ่ที่ตอนนี้นุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปรากฏตรงหน้าของบัวริน
หญิงสาวถึงกับหน้าแดงระเรื่อ ต้องรีบหลับตาปี๋ทันที มือก็ยื่นถุงใส่ถุงยางอนามัยที่ซื้อมามากมายหลายไซส์หลายยี่ห้อให้กับภวินท์
“ถุง... ถุงยางค่ะ”
ภวินท์รับถุงพลาสติกไปถือเอาไว้ และก็หยิบถุงยางออกมาดู
“บ้าหรือไง ฉันบอกให้ซื้อไซส์ใหญ่อย่างเดียว ซื้อไอ้ไซส์เล็กๆ พวกนี้มาทำไม”
“ก็... บัวไม่รู้นี่คะ ก็เลยซื้อมาหมดเลย คุณไบร์ทก็เลือกเอาเองนะคะ”
หล่อนจะพุ่งตัวกลับไปที่โซฟาตัวเดิมที่เคยนั่งรอ แต่แขนถูกอุ้งมือแข็งแรงของภวินท์รวบเอาไว้เสียก่อน
“จะไปไหน”
“บัว... จะไปนั่งรอค่ะ”
“หึ ไม่อยากแจมสักหน่อยเหรอ”
“คะ?”
หญิงสาวเบิกตากว้าง เมื่อได้ยินคำพูดของ
ภวินท์
“ว่าไงล่ะ สนใจไหม”
นี่เขา...
เขากำลังชักชวนให้หล่อนเข้าร่วมวงสวิงกิ้ง
อย่างนั้นเหรอ
“มะ... ไม่สนใจค่ะ”
“โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ หรอกนะ”
“บัว... ไม่สนใจค่ะ”
แล้วหล่อนก็สะบัดข้อมือแรงๆ จนหลุดจากอุ้งมือใหญ่ของภวินท์ จากนั้นก็วิ่งไปที่โซฟา และนั่งก้มหน้าเงียบๆ
ภวินท์มองตามไปด้วยรอยยิ้มสะใจ ก่อนจะดึงประตูห้องปิดลง
แล้วจากนั้นเสียงครางของผู้หญิงผมทองก็ดังกระหึ่มห้อง
บัวรินทำได้แค่เพียงยกมือขึ้นปิดหูเพื่อให้ตัวเองได้ยินเสียงครางนั้นน้อยที่สุดเท่านั้น
- ผู้เขียน
