เจ้าสัวภวัตทราบเรื่องเมื่อคืนจากวัลลีย์แล้วก็รู้สึกพึงพอใจไม่น้อย ยิ่งวันนี้เห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เขาก็ยิ่งพอใจ และอดขอบคุณบัวรินในใจไม่ได้
“วันนี้ดูแกอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยนะเจ้าไบร์ท”
คนเป็นลูกชายที่นั่งเหม่ออมยิ้มอยู่ได้ยินเสียงแซวของบิดาก็รีบปั้นหน้าเคร่งขรึม
“คุณพ่อมีอะไรกับผมหรือครับ”
เจ้าสัวภวัตหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำ ตัวข้างๆ กับลูกชาย
“ก็เรื่องที่ฉันเคยบอกกับแกไว้นั่นแหละ”
“เรื่องอะไรหรือครับ คุณพ่อบอกผมมากมาย ผมจำไม่ไหวหรอกครับ”
“เรื่องเข้าไปบริหารงานในบริษัทของเราไงล่ะ”
ภวินท์เอียงหน้ามาสบตากับบิดา เขานิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้น
“คุณพ่อก็ยังแข็งแรงอยู่นี่ครับ ทำไมถึงอยากให้ผมเข้าไปบริหารงานนัก”
“ฉันแก่ลงทุกวัน ฉันอยากให้แกเข้าไปเรียนรู้งานให้ได้มากที่สุดก่อนที่ฉันจะตาย”
“หึ คุณพ่อยังไม่ตายง่ายๆ หรอกครับ เพราะคุณพ่อยังมีเมียสุดที่รั
