EP 10. อินตราผู้หญิงแพศยา
1028 คำ
EP 10. อินตราผู้หญิงแพศยา
“ก็อุ้มบุญเทียมยังไงล่ะคะพี่ดา อินมีลูกยาก อินถึงบอกว่าต้องเป็นพี่ดาเท่านั้น ไม่อย่างนั้นอินไม่ยอมแน่ๆ” อินตรายิ้มหวานทว่าดารินทร์กลับไม่ยิ้มด้วย
“ถ้าอย่างนี้เขาก็เป็นลูกของพี่น่ะสิ” ดารินทร์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ทว่าอินตรากลับยิ้มหวานอาบยาพิษอีกครั้ง
“ใช่ค่ะอุ้มบุญเทียมโดยการใช้ไข่ของพี่ดา แต่ไม่ต้องกลัวนะคะพี่ดา อินมั่นใจว่าจะเลี้ยงเขาให้เติบโตเป็นคนดี เขาจะมีอินเป็นแม่และมีคุณอเล็กเป็นคุณพ่อที่แสนเพอร์เฟกต์ ส่วนพี่ดาจะเป็นคุณป้า ได้ใกล้ชิดแก เฝ้าดูการเจริญเติบโตของแก วางใจเถอะค่ะ”
“แต่...”
“อินคิดอยู่แล้วเชียวว่าพี่ดาไม่ได้อยากช่วยอินจริงๆ แค่สมเพชอินใช่มั้ยคะ ถึงได้ตอบตกลงว่าจะช่วยเหลืออินไปส่งๆ เท่านั้นเอง” อินตราเบือนหน้าหนี น้ำตาหยดเผาะราวกับสั่งได้
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะอิน พี่อยากช่วยเหลืออินจริงๆ” ดารินทร์วางมือลงบนหลังมือของอินตรา แล้วก้มหน้าลงอ่านข้อสัญญาต่อ จนมาถึงข้อสุดท้ายเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นจึงเห็นว่าอินตรามองเธออยู่ ดวงตากลมโตปัดมาสคาร่างอนเช้งจ้องมองเธอด้วยหยาดน้ำตา
“อินขอร้องนะคะ ช่วยเก็บเรื่องอุ้มบุญเทียมเป็นความลับได้มั้ยคะ อินอยากให้คุณอเล็กและคุณพ่อคุณแม่ของเขา คิดว่าเด็กที่กำลังจะเกิดมาคือลูกของอิน”
“แน่ใจแล้วเหรอ ถ้าเกิดอินมีลูกขึ้นมาภายหลัง อินจะยังต้องการเด็กคนนี้อยู่อีกหรือเปล่า” ดารินทร์ถามซ้ำอีกครั้ง
“วางใจเถอะค่ะ ร่างกายอินอ่อนแอจากการแท้ง ไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว” อินตราโกหกคำโต ทั้งที่ความจริงแล้วเธอเป็นหมัน ไม่สามารถมีลูกได้
ดารินทร์เงียบไปหลายอึดใจ ด้วยสงสารอินตราจึงจรดปากกาลงลายมือชื่อลงไปอย่างไม่ลังเล
“วางใจเถอะอิน พี่จะไม่บอกใครเป็นอันขาด เด็กที่กำลังจะเกิดมาต้องเป็นลูกของอินกับคุณอเล็ก”
“ขอบคุณนะคะพี่ดา อินไม่รู้จะตอบแทนพี่ดายังไงดี อินเป็นหนี้บุญคุณพี่ดา ชาตินี้คงไม่มีวันใช้หมด” อินตราลงทุนยกมือไหว้ขอบคุณ ดารินทร์เพียงเพราะต้องการให้แผนทุกอย่างดำเนินไปอย่างแนบเนียน เมื่อเด็กคนนี้คลอดก็จะเป็นช่วงที่เธอบอกกับทุกคนว่าเธอคลอดพอดี
จังหวะนั้นหมอไกรวิทย์เดินเข้ามา อินตราจึงก้มหน้าลงแล้วรีบเช็ดน้ำตาอย่างรวดเร็ว
“เชิญน้องดามาตรวจร่างกายทางนี้”
“ค่ะพี่หมอ”
เมื่อหมอไกรวิทย์และดารินทร์เดินออกจากห้องไปแล้ว อินตราก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก หันไปยิ้มให้กับมารดาอย่างมีความหวัง มีลูก...นั่นก็หมายความว่าทรัพย์สมบัติของตระกูลวิจิตรไพฑูรย์จะต้องเป็นของเด็กคนนี้ เด็กที่เมื่อคลอดออกมาสิทธิ์ขาดความเป็นแม่ก็คือเธอหาใช่ผู้ให้กำเนิด
“ที่เหลือก็แค่ทำให้แนบเนียนอย่าให้คุณอเล็กรู้ว่าหนูไม่ได้ท้อง” พิมลพรรณหันมากำชับบุตรสาว
“แล้วถ้านังดามันโวยวายล่ะคะคุณแม่”
“มันไม่กล้าหรอก โง่ๆ บื้อๆ อย่างนั้นพอถึงเวลาจริงๆ หนูก็บีบน้ำตาอีกหน่อย ขี้คร้านจะใจอ่อน เชื่อแม่สิ” พิมลพรรณรู้จักนิสัยของลูกเลี้ยงดี เพราะถ้าหากว่าดารินทร์ปีกกล้าขาแข็งกล้าที่จะโวยวายจริงๆ ละก็ คงไม่ยอมให้เธอโขกสับมานานปี
“ค่ะคุณแม่” อินตรายิ้มหวาน อาทิตย์หน้าเธอจะบอกกับทุกๆ คนที่คฤหาสน์วิจิตรไพฑูรย์ว่าเธอท้อง คราวนี้ล่ะทุกคนจะต้องตามใจเธอ ท่าทางแหนงหน่ายของสามีก็จะเปลี่ยนไป
เด็กที่จะเกิดมาจะเป็นผู้กุมหัวใจของทุกคนในคฤหาสน์วิจิตรไพฑูรย์!
อินตราเลียนแบบอาการแพ้ท้องของดารินทร์เพื่อตบตารวิวรรณและเอเดรียน ซึ่งเป็นไปตามความคาดหมายทุกคนเห่อหลานและเตรียมข้าวของสำหรับหลานคนแรกของตระกูล ทว่าดูเหมือนอินตราจะประมาทมากเกินไปเพราะเธอออกช็อปปิ้งและไปงานปาร์ตี้กับเพื่อนตามปกติราวกับไม่ได้อุ้มท้อง
และภายในงานเลี้ยงนั้นเองที่ทำให้หญิงสาวได้พบกับธัญธรณ์ ไฮโซหนุ่มมาดเท่ ที่แค่เพียงได้พบหน้าหญิงสาวก็ต้องตาต้องใจ ประจวบกับอเล็กซานโดรไม่เคยมีเวลาให้เธอ หญิงสาวจึงปล่อยตัวปล่อยใจไปกับรสรักแปลกใหม่ แล้ววันที่เธอไม่คาดคิดก็มาถึง
ความลับไม่มีในโลก...
เมื่อแม่บ้านจันทร์หอมรู้ความจริงว่าอินตราไม่ได้ท้อง เพราะพบผ้าอนามัยใช้แล้วอยู่ในชักโครกที่กดไม่ลงจนเอ่อล้นออกมา ทุกคนในคฤหาสน์ทราบเรื่องนี้ เว้นแต่อินตราที่ยังคงเริงร่ากับงานราตรี และเหยียบย่างเข้ากาสิโนตามคำชักชวนของธัญธรณ์
“อ้าวคุณอเล็กคะวันนี้ทำไมกลับบ้านเร็วจัง คุณพ่อคุณแม่ก็อยู่ด้วยหรือคะ” อินตราหุบยิ้ม เริ่มรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล เมื่อทุกคนนั่งนิ่งด้วยสีหน้าเรียบเฉยรับรู้ได้ถึงบรรยากาศตึงเครียด
“นั่งลงสิหนูอิน แม่กับพ่อมีเรื่องต้องพูดกับหนู” รวิวรรณพูดขึ้น แต่แทบไม่เหลือบสายตามองลูกสะใภ้เลยแม้แต่น้อย
“มีอะไรหรือคะคุณแม่” อินตรานั่งลงพยายามฝืนยิ้ม ทั้งที่ใจเต้นแรงด้วยความวิตกเพราะเธอสร้างเรื่องโกหกเอาไว้มาก จึงเดาไม่ออกเลยว่าเรื่องที่ทำให้ทุกคนมีใบหน้าเครียดขรึมอยู่ในขณะนี้คือเรื่องใด
“หนูอินไม่ได้ท้องใช่มั้ย” รวิวรรณเอ่ยถามต่อทันทีอย่างไม่ต้องการให้เสียเวลา อินตราอ้าปากค้างทว่าเธอกลับตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว แล้วหัวเราะกลบเกลื่อนราวกับเห็นเป็นเรื่องขบขัน
- ผู้เขียน
