บทที่ 12
1081 คำ
“พี่ทีปชอบกินอาหารทะเลไหมคะ”
“ก็ชอบกินนะครับ พี่ชอบกินปลา”
พลอยใสยิ้มกับคำว่า ‘ชอบกินปลา’ ของเขา แค่คำนี้ก็น่ารักแล้ว เป็นเอามาก เธอเนี่ยเป็นเอามาก มองหน้าเขาแล้วโลกก็สดใสดี คนน่ารักนิสัยดี ไม่มีพิษมีภัยกับใคร
“มิน่า พี่ทีปถึงฉลาด พลอยก็ชอบค่ะ”
“ชอบกินปลา”
“ชอบพี่ทีป”
“น้องพลอย อย่าแซวเล่นแบบนี้สิครับ พี่ยิ่งโสดอยู่ด้วย”
“พลอยก็โสดค่ะ” ยิ้มหวานของพลอยใสทำเอาประทีปวูบวาบทั้งตัว เธอน่ารัก สดใส จนบางครั้งเขารู้สึกแสบตาเลยทีเดียว
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ ทั้งสองคนก็เริ่มลงมือ ประทีปช่วยแกะปูแกะกุ้งให้พลอยใสกิน พลอยใสเองก็ตักอาหารอย่างอื่นป้อนประทีป น่าแปลกที่ทั้งสองไม่มีความรู้สึกขัดเขินอยู่เลย เหมือนการกินข้าวช้อนเดียวกันเป็นเรื่องปกติของพวกเขา
“อร่อยไหมครับ” ประทีปหยิบกรรเชียงปูจิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ดแล้วป้อนให้พลอยใส ในตอนที่เธอกำลังแกะเนื้อปลากะพงขาวทอดน้ำปลาวางบนข้าวให้ประทีป
“อร่อยมากค่ะพี่ทีป ขอบคุณนะคะ พี่ทีปกินนี่ค่ะ อร่อยมาก”
ข้าวสวยร้อน ๆ พร้อมปลาทอดน้ำปลาแสนอร่อยถูกป้อนเข้าปากประทีป เขาถึงกับตาโตเพราะความอร่อย
“อร่อยมากครับ”
“พี่ทีปชิมนี่ อร่อยมากเลย ยำไข่แมงดาทะเล” พลอยใสตักยำไข่แมงดาทะเลให้เขากิน
“อร่อยครับ เผ็ดมากเลย น้องพลอยกินได้เหรอครับ”
“กินได้ค่ะ พลอยเป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย” พลอยใสยิ้มให้เขาอีกครั้ง ประทีปป้อนเนื้อปูที่แกะใส่ปากเธอ
“เนื้อปูหวานมาก สดมาก พี่ทีปกินบ้างสิคะ”
“ครับ” ประทีปแกะเนื้อปูใส่ปากตัวเองบ้าง อืม เนื้อปูหวานจริง ๆ ไม่ได้กินข้าวอร่อยแบบนี้มากี่วันแล้วนะ
“พี่ทีปกินเยอะ ๆ นะคะ ช่วงนี้ดูผอมไป พอแล้วค่ะปู มากินข้าวกันดีกว่า” เธอบอกเขาให้เลิกแกะปู เพราะเท่าที่มีก็เต็มโต๊ะ ไม่แน่ใจว่าจะกินหมดไหม
“พี่ทำแต่งาน ไม่ค่อยได้มาทะเลเลย ทั้งที่อยู่แค่ใกล้ ๆ”
“พลอยเองก็ไม่ค่อยได้มาหรอกค่ะ งานยุ่ง อีกอย่างไม่มีเพื่อนมา ทั้งด้าทั้งเจเจ ตอนนี้เขามีคู่กันหมดแล้ว ไม่มีใครว่างพาพลอยเที่ยวเลย” พลอยใสทำหน้าเศร้า แต่เธอไม่ได้เล่าความเท็จนะ เพราะเพื่อนทั้งสองของเธอไม่ว่างจริง ๆ
“ถ้าน้องพลอยไม่มีเพื่อน พี่มาเป็นเพื่อนได้นะครับ”
“พูดแล้วห้ามคืนคำนะคะ”
“ครับ ไปได้ครับ”
“ร้านนี้เป็นร้านที่คนในพื้นที่ชอบมากิน เพราะว่าอาหารไม่แพง รสชาติก็ดีนะคะ ไว้วันหลังเรามากินอีกนะคะ อาทิตย์นี้เราต้องอยู่พัทยาทั้งอาทิตย์ค่ะ พี่ชวีบอกว่าให้พี่ทีปฝึกงานที่นี่สักอาทิตย์”
“ครับ” ทั้งสองนั่งคุยกันต่อหลายเรื่องเกี่ยวกับเรื่องงานและวางแผนว่าคืนนี้ต้องทำอะไรบ้าง งานที่เปลี่ยนจากกลางวันมาทำกลางคืนของประทีปทำให้เขากังวลใจไม่น้อย
“เดี๋ยวพี่จ่ายเองครับน้องพลอย” เมื่อพนักงานมาเก็บเงิน ประทีปรีบจ่ายเงินค่าอาหารทันที
“หารกันดีกว่าไหมคะ” พลอยใสรู้สึกเกรงใจ ในความคิดของพลอยใสไม่จำเป็นที่ผู้ชายต้องจ่ายทุกครั้ง ทางที่ดีควรจะหารกันมากกว่า
“น้องพลอยรู้ไหม การจ่ายเงินบอกสถานะของคนทั้งคู่ได้”
“ยังไงคะ”
“ถ้าผู้หญิงจ่ายแสดงว่าทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน ถ้าหารกันแสดงว่าเป็นเพื่อน แต่ถ้าผู้ชายจ่ายแสดงว่าเป็นแฟนกัน” คำพูดของประทีปทำให้ทั้งสองถึงกับหน้าแดง
นี่เขาจะจีบเธอใช่ไหม เรากำลังเป็นแฟนกันใช่ไหม พลอยใสไม่ได้ตอบอะไร โดนจีบมาเยอะ ไม่อยากเชื่อว่าแค่คำพูดง่าย ๆ จะทำให้เธอเขินอายได้ขนาดนี้
“ครั้งหน้าขอพลอยจ่ายนะคะ”
ประทีปถึงกับหูแดง นี่เขาโดนหยอดกลับใช่ไหม ร้ายไม่ใช่เล่นนะน้องสาวของเฮียชวี
ห้องพักของทั้งสองในช่วงหนึ่งอาทิตย์นี้คือเพนต์เฮาส์สุดหรูของเฮียชวี พี่ชายของพลอยใส และเป็นหุ้นส่วนใหญ่ไนต์คลับที่กำลังจะเปิด ซึ่งประทีปเป็นผู้จัดการและหุ้นส่วนนั่นเอง
เพนต์เฮาส์นี้มีทั้งหมดสามห้องนอน ห้องนอนของชวี ห้องนอนพลอยใส และห้องนอนแขก
“พี่ทีปเก็บของก่อนก็ได้ค่ะ สักทุ่มตรงเราค่อยไปเข้าประชุมทีมก่อนเปิดร้าน” ถึงพลอยใสจะไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจกลางคืน แต่เธอก็รู้ระบบงานเป็นอย่างดีเพราะเคยช่วยงานพี่ชายในบางวัน
“น้องพลอยทำเป็นทุกอย่าง เก่งมากเลยนะครับ” ประทีปชมพลอยใสจากใจจริง เธอเป็นคนเก่ง มีพลังบวกในตัวเองเยอะมาก อยู่ด้วยแล้วมีความสุข รับแต่พลังบวกเข้ามาตลอด แปลกใจที่เธอยังครองตัวเป็นโสดมาจนถึงตอนนี้ คนน่ารักแบบเธอน่าจะมีคนมาจีบค่อนข้างเยอะ
“ไม่มีใครช่วยพี่ชวี เรามีกันแค่สองคน อะไรที่พลอยทำได้ก็ต้องทำค่ะ เดี๋ยวพลอยเอาของไปเก็บก่อนนะคะ ตอนนี้เพิ่งบ่ายโมง พี่ทีปพักผ่อนก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพลอยขอไปอาบน้ำแล้วจะดูซีรีส์เกาหลีสักเรื่องสองเรื่อง” เธอก็ยังมีความเป็นผู้หญิงเหมือนหญิงสาวทั่วไป
จากนั้นทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปเก็บของและอาบน้ำ ประทีปเดินออกมาดูวิวทะเลเบื้องหน้าซึ่งเห็นขอบฟ้าทอดไกลไปสุดลูกหูลูกตา
“พี่ทีปไม่นอนพักเหรอคะ ขับรถมาเหนื่อย ๆ” เสียงพลอยใสดังขึ้นตอนที่เดินมานั่งตรงโซฟาหน้าทีวีจอใหญ่ พร้อมทั้งหอบไอแพดมาด้วย
“ไม่เหนื่อยอะไรเลยครับ ขับแค่ชั่วโมงกว่า ๆ เอง” ประทีปมองหญิงสาวตรงหน้า เธอกำลังเปิดไอแพดแล้วกดนิ้วจิ้ม ๆ บนหน้าจอ ก่อนที่หญิงสาวจะกวักมือเรียกให้เขาไปนั่งข้าง ๆ
- ผู้เขียน
