เวลาผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว เขาก็ไม่สามารถลืมภาพเสื้อยืดที่เปียกแนบเนื้อจนเห็นเนินเนื้อนุ่มนั้นได้เลย ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นเรือนร่างของหญิงสาวหรอกนะ ยามไปหาความสำราญกับพวกขุนนางอาวุโสที่หอนางโลม เขาก็เห็นเรือนร่างของสตรีพวกนั้นอยู่บ้างเหมือนกัน เพียงแต่การไปเที่ยวหาความสำราญอย่างนั้นไม่ได้ทำให้เขาสนใจบรรดาสาวงามสักเท่าไรนัก เพราะสำคัญกว่าการไปเที่ยวหาความสุข มันคือการทำภารกิจที่บิดามอบหมายให้สำเร็จและสืบข้อมูลต่างๆ จากบรรดาขุนนางที่หลุดปากพูดออกมาตอนเมาต่างหาก ดังนั้นเรื่องเพลิดเพลินไปกับการชมเชยร่างกายสตรีขอให้ลืมไปได้เลย
เพิ่งจะมาเพลิดเพลินก็ตอนนี้นี่แหละ...
เป็นที่น่าเสื่อมเสียนักที่เขาละลาบละล้วงร่างกายผู้มีพระคุณไม่หยุดอย่างนั้น แม้จะเป็นแค่ในใจหรือเป็นเพียงความคิดของเขาเพียงลำพังก็เป็นสิ่งไม่สมควรทั้งสิ้น
ช่างหยาบช้า...
ก่นด่าตนเอง หากแต่ภาพเนินหน้าอกของมีนาที่โผล่เหนือบราเซียตัวจ
