พรหมลิขิต

1849 คำ

โนอาร์รีบคว้าผ้าขนหนูสีขาวสะอาดตามาพันท่อนล่างตัวเองเอาไว้ แล้วก้าวเท้ารีบวิ่งตามเรย์เลนออกไปทันที แต่ไม่ทันเสียแล้ว เรย์เลนไม่อยู่แล้ว กำปั้นใหญ่ทุบเข้าไปที่กำแพงอย่างไม่กลัวเจ็บ เรย์เลนวิ่งออกมาจากโรงแรมหรู น้ำตานองหน้า นึกน้อยเนื้อต่ำใจ ที่โดนดูถูกว่า ‘ร่าน’แต่พอนึกย้อนไปมันก็จริง เธอเป็นคนเสนอตัวให้โนอาร์เองนี่ เขาคิดแบบนี้ก็ไม่ผิด คนที่ผิดคือเธอที่เป็นฝ่ายเริ่มเรื่องบ้าๆ นี้ขึ้นมาเอง ท้องฟ้ามืดครึ้ม แสงไฟสลัวจากหลอดไฟข้างทาง เวลานี้ตีสองกว่าๆ เธอเดินไปร้องไห้ไปราวกับคนสิ้นสติ คิดจะโทรหาพีทให้มารับก็ไม่ได้ เพราะตอนถูกฉุดกระชากลากออกมาจากผับ กระเป๋าเธออยู่ที่โต๊ะ ความมืดเข้ามาปกคลุมทำให้ใจเธอเต้นระรัว เรย์เลนรีบก้าวเดินจ้ำอ้าวบนทางเท้าด้วยความหวาดกลัว แสงไฟรถสาดส่องมาทำให้เธอใจชื้นขึ้นมา หวังว่าจะเจอคนใจดีขอติดรถออกไปด้วย รถมัสแตงค์สีดำคาดแดงขับปาดหน้าเธอทันที เรย์เลนถึงกับต้องหยุดชะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม