(นั่นใครคะ)
“คุณนั่นแหละคือใคร”
(ลูน่าย่ะ แฟนโนอาร์)
เรย์เลนตวัดหางตาไปมองคนที่นอนอยู่ข้างกายอย่างอารมณ์เสีย นี่เขาอยากสานสัมพันธ์ครั้งใหม่ถึงขนาดให้เบอร์หล่อนไว้เลยน่ะเหรอ
“เรย์เลนค่ะ เมียโนอาร์”
เรย์เลนยกยิ้มมุมปากอย่างผู้มีชัย
(อีเด็กบ้าที่อยู่ในผับน่ะเหรอ ชิ)
“ก็ไม่ใช่อีแก่หนังเหี่ยวแบบป้าแล้วกันค่ะ”
“ว่าแต่มีอะไรคะ คุณอานอนหลับอยู่ เพิ่งเอากันเสร็จ คงเหนื่อย มีอะไรก็ว่ามา”
(ฉันจะคุยกับโนอาร์ ไม่ใช่แก)
เสียงดังของเรย์เลนและเสียงของลูน่าเล็ดลอดออกมาจากปลายสาย ทำเอาโนอาร์ปรือตาขึ้นมามองคนตัวเล็กที่กำลังเอาโทรศัพท์มือถือเขาแนบอยู่ที่กกหู
“ใครโทรมาเรย์เลน”
“เอาไปคุยเองแล้วกัน”
ท่าทีแสนงอนทำเอาโนอาร์งุนงงไม่น้อย แต่ก็ยังคงรับโทรศัพท์มือถือเครื่องสีดำมาไว้ในมือ พลางยกมันขึ้นแนบใบหู
“สวัสดีครับ”
(โนอาร์ นี่ลูน่านะคะ คุณอยู่กับหลานสาวคุณเหรอคะ แล้วเมื่อกี้หล่อนบอกว่า
